fırtınalar koparken

#245349 - bu entryi ortalama 108 saniyede okuyabilirsiniz.
  1. (bkz: sözlerini de yazayım tam olsun)

    Bana ruh halimle alakalı sualler sorma
    Dipte gezinen adımlarıma prangalar var
    Bir format isterim ben geçmişe
    Birde elime kalem ver
    Geleceğe dair ise onca endişe
    Odamda yalnız bekleyişe talim ümitler
    Halim "he" der, keder hayallerime küfreder
    Üfle sönsün mumun aydınlığı
    Saydam bir beden gelipte mahfeder
    her gece karanlığımı..
    Yokluğunda elinden tuttuğum duygunun adı
    Söylesene sadece basit bir yalnızlık mı ?
    Bu başka bir şey, ruhum böyle sormazdı!
    Bu başka bir şey yaren, kalem böyle yazmazdı!
    Damarlarım bir hayli kana susamış
    Sustuğum her an ellerim kollarımı bağlamış
    Bağışla bazen saçmaladığım onca kelamı!
    Bağışla hiç olmadığı kadar lekesiz bu algı!
    Bi yere gittiğim yok beyaz tavanda gözlerim
    Közler ateşi özlemin, yakar sinemi
    Kasımda vuku buldu akibeti ebedi
    Sen sadece hisset bu kırık kalemin dediklerini
    Bu adam terkeylermi ki hiç şatosunu?
    Kar sisini alsada hayatı kahpe lodosunu
    Bazen felek yüklenip kırabilir omuzumu
    Lakin sende duymadınmı o bebeğin masum kokusunu?

    Ben artık susmuyorum fırtınalar koparken
    Kâbuslarım vardı şehre güneş doğarken
    Hayat geçip giderken dur diyebilen yok
    Içimde bir his var durdurabilen yok!

    Etrafta gördüğüm onca sahte yüz içinde
    Zaman geçti baktım tüm ruhum kan içinde
    Sönmesi imkansız yangın çıktı bak içimde
    Ta derinde! içine gir ve bak, ta derinde..
    Elimde mevcutsa ellerin, cihanı neyleyim?
    Figanı gördüm çok kez, rüyamı dinleyin.
    Şarkılar bırakıp kaçtı boğazımı düğümleyip
    Ve ben hep saklandım odamın içine herşeyi boşverip
    Aslında herkes tekti, ben çekip gittim
    Çok kez aynadan silik bir surat seyrettim
    Ağustostan kasıma kendimi terkettim
    Şimdi ise sözümle mor bi tablo resmettim.

    &booyaka

    5/7/2020 02:30
        heart_plus : 0 stat_minus_2 : 0