mor.

mor, acıyı simgeliyor. sanırım şarkının bir diğer adının mor olması da, şarkıdaki somut acıyla ilgili.

da poetin ergen diyebileceğimiz yaşlarda yaptığı bir şarkı. fakat benim için en değerli, türkçe sözlü şarkılardan birisi. yani, gerçekten çok güzel.

ben artık susmuyorum fırtınalar koparken.
kabuslarım vardı şehre güneş doğarken.

ağustostan kasıma kendini terketmek.

uzun süre sonra, kıytırık arşivimde görünce eski bir arkadaşı görmüş kadar sevindim. gerçekten bazı şarkıları özlüyor insan. tam her şeyi yoluna koydum diyorsun, koyuyorsun kahveyi, sigarayı yakıyorsun. arada goygoy yapıyorsun internetten birileriyle, öyle takılırken tak diye karşına fırtınalar koparken geliyor.

internet cafe günleri, lise dönemi, ergenlik... seni kulaklıktan başka kimsenin teskin edemediği saçma dönemler. saçma işlerle gençliğin heder edildiği günler. istediğini alamadığın zamanlar, kalbini kıranların en az senin kadar vurdum duymaz olduğu, kimseden gidemediğin özgüvensiz günler.

boş odayı nasıl doldursam diye düşündüğün günler. sadece iki yatak ve otuziki ekran televizyonun olduğu iki göz odada, günlerin günleri kovalamasını beklemek, mezuniyet...

her dönem yanı başımda olan bir şarkıydı fırtınalar koparken. ne zaman açsam buz kesilip dinlerdim. şu an da kulaklarımda, ama gel gelelim eski günlerdeki gibi hissedemiyor insan.

çok isterdim tüylerimin diken diken olmasını.

bu da geçmişe bir formatım olsun.