türkçe rapte hikayecilik dendi mi akla gelen o efsane parçalar, sokakların tozunu dumanını içimize çekerken biyografik dertleri öyle bi anlatır ki, dinlerken kendimizi o ara sokakta, o kırık dökük hayallerin içinde buluruz lan. bazıları bu işi o kadar klişeye boğdu ki, aynı mahalle muhabbetini bin kere dinlemekten gına geldi, ama gerçek ustalar hâlâ o yaşanmışlığı kalemleriyle kazıyıp ruhumuza işliyor. hadi bakalım, bu sanatı layıkıyla yapanlara selam olsun, hikayecilik rapin omurgasıdır, bunu unutmak eşşekliktir!
(bkz: storytelling)
