sözlük yazarlarının graffiti yaparken yakalanma anıları

fazla relax takıldığımdan yakalanıp çevredeki diğer graffitilerin suçunun ihalesinin üstüme kaldığı bir anım var ama fazla sürükleyici bi' hikaye sayılmaz. yakalanan yazarlar varsa anılarını dinleyelim diye açıyorum, güzel şeyler çıkıyor genelde.

hepsi nick fakirligi
20/6/2020 00:33

heart_plus : 4 stat_minus_2 : 0

Deaf adını datçada 13 yaşında tag yaparken polisten yediğim tokadın sol kulağımı 1 saatliğine falan sağır etmesi üzerine almıştım....

psycho deaf
20/6/2020 01:04

heart_plus : 17 stat_minus_2 : 0

Veletken çisimle duvara tag atiyordum ki komsu teyze kafama su doktu

anti matter
20/6/2020 01:07

heart_plus : 20 stat_minus_2 : 0

pek graffiti sayılmaz ama. daha çok sevdiğimiz rap grubunun sözlerini yazıyorduk duvarlara. ya da kendi 'mahlasımızı' :d

bir keresinde içinde 'fahişe' kelimesi geçen bir bar'ı duvara yazarken bir çocuk geldi, o kelime öyle yazılmıyor 'faişe' olacak, dedi. ben de 'yazdık artık, kusura bakma' demiştim, ama soğuk terler akıyordu sırtımdan ifşa olduk diye.

başka bir gün lisede dersten kaçmış, parkta sevdiğimiz rap grubunun şarkılarını son ses dinlerken, bir yandan da duvara tag atıyoruz. birden arkadaşım 'polis geliyor, kaç' dedi. o spreyi atıp nasıl ayrı yönlere kaçtığımızı unutamıyorum. Nefes nefese kalmıştık. Olan da spreye oldu gerçi. gerizekalı gibi spreyi atıp kapağını almışım kaçarken.

mor avp
20/6/2020 11:11

heart_plus : 5 stat_minus_2 : 0

da poet arkadaşımı satmıştı

anonim
20/6/2020 11:16

heart_plus : 7 stat_minus_2 : 0

lisedeyiz. yıl 2005 ya da 2006. gençlik spor il müdürlüğünün kapalı spor salonun önüne tag atıyorduk çarşı izninde. ilk defa o zaman yakalandık herhalde, bunun yanlış bir iş olduğuna, cezası olduğuna dair birsürü öğüt ve tehdit dinleyip salınmıştık. graffitide yakalanmak sayılmaz ama yine aynı dönemde tekirdağda sahil yolu üzerindeki bir reklam tabelasının arkasını taglemiştik arkadaşlarla, msn'den kozmos parodi yazdı birkaç gün sonra. "bizim taglerin üstüne tag mi attınız siz?", "burda bizden habersiz kimse graffiti yapamaz", "bize sorulur kim bunlar diye, polis bir gece sizi alır karışmam" tarzı üst perdeden konuşup durmuştu. günün tek kazancı "bi abim sizinle konuşmak istiyor" demesinin ardından mozole mirach'la tanışmamız olmuştu.

son olarak yıl 2014. antalya'da bir düğün salonundaki parti sırasında, o sırada sahnedeki pmc'ye jest olsun diye onları boyamıştık duvara, deepsky'la gk da ordaydı ama boyarken fotoğrafımız sadece capon'la var. bir rap sayfası paylaşmıştı.

www.facebook.com

graffiti bitti bitecek derken mülk sahibi geldi, langır lungur konuşuyor milletin kimliklerini falan toplamaya kalktı, bazılarının kimliklerine el koydu, polis çağıracağım dedi. garaj yanı duvarı gibi bir şeydi, terk edilmiş sandığımız duvar meğer terk edilmemiş. araya girip adalet bakanlığı personel kartımı gösterip telsiz falan çıkardım galiba tam hatırlayamıyorum detayları, ama net hatırladığım herhangi birinin kimliğine el koymanın gasp olduğunu, şikayetçi olursa bizim de ondan şikayetçi olacağımızı söyledim. düğün salonu işletmecisi de geldi arkadan araya girdi ortamı sakinleştirdi. parti sonuna kadar graffitinin duvarda kalmasına, sonradan temizlememiz şartıyla el sıkıştık. o gün orada kim varsa o graffitinin ekmeğini yedi, paso fotoğraf çekildi graffitiyle ve patronlarla haykilerle, bir biz o ekmeği yiyemedik amk. bu da böyle bir anımdır.

booyaka
21/6/2020 20:31 ~ 21/06/2020 21:41

heart_plus : 12 stat_minus_2 : 0

duvar boyarken tam arkamdan kırmızı mavi ışıkları görüp siren sesini duyunca biraz sıçıp hiçbir alakam yokmuş gibi yürümeye başlamıştım ki arkamı dönüp geçenin polis aracı değil ambulans olduğunu fark ettim. yakalanma değil de bi' anlık da olsa korkusunu yaşadım lol.

acapella
21/6/2020 21:33

heart_plus : 6 stat_minus_2 : 1

bir gün arkadaşlarıyla yurttan kaçan reb bu mu beyler ve 2 arkadaşı, beraber beylikdüzü sokaklarında tag atmaya çıkar. fazlaca boyası olan bir arkadaş uygun bulduğu bir duvara ''joint içen siyahi bir adam'' figürü çizer. (hafiften cashflow'a benziyordu). hatta yetmezmiş gibi duvarın yukarısına uzanmak için yandaki avm'nin arka kapısından (beylikdüzü pek çok mini avm ile doludur) zabıta bariyeri araklanır. huzur ve güvenliğmizin yegane koruyucuları gece kartalları isimli devriyeler bizi görür ve karakola götürürler, bu gecelik eğlenceleri bizizdir.

karakolda önden verlien tonla nasihatın ardından bize tutanak tutacaklarını söylerler, orda bizden beklenen pişman olduğumuzu belirtip biraz yakarmamız ancak, graffitiyi yapan eleman pişkin pişkin sırıtıp üstüne zihnimiz özgür agaa minvalinde cevaplar verince (tam da freeezhel zamanları) polisler ciddi ciddi tutanak tutmaya yeltenir ancak, bir yanda polisler kendi aralarında 'bunlara hangi suçtan tutanak tutucaz amirim ?' diye sorup kabahatler kanunundan maddelere bakarken diğer yanda başka bir polis bizim graffitiyi yapan elemana 'bizim amcaoğlunun dükkanı var, ordaki duvarı kaça yaparsın ?' diye soruyordu.

o anda artık reb bu mu beyler olaya müdahele etmesi gerektiğini anlar ve takınabildiğim en bürokratik tavrımla polislerle konuşurum, o kadar mun konferansının karı kız düşürmek dışında bir faydası olacaktı sonunda...

lakin polisler pek ikna olacak gibi değil, kimliklerimizi aldılar, işte tam o sırada bu bürokratik mücadelenin seyrini bizim lehimize çeviren o olay gerçekleşir:

graffitiyi yapan çocuk ve benım dışımda aramzıdaki 3. kişi kimliğini unutmuştur ve onun yerine 'gazi yakını kartını 'verir...

evet, bizim arkadaşın rahmetli babası kıbrıs gazisidir ve bunu öğrenen polisler amiyane tabirle bir 'wow' çekerler. en sonunda ufak bir kapanış nasihatiyle olay kapanır ve bizi salarlar.

reb bu mu beyler
22/6/2020 04:07

heart_plus : 4 stat_minus_2 : 0