Rap müziğin lirik derinliği ve basitliği arasındaki çizgi, Spotify listelerinde bir saniyede "oo bu ne" dedirten veya "yahu ne diyo bu" sorgulamalarına yol açıyor; ancak işin aslı, bazı sanatçılar bu çizgide cambaz gibi dolaşarak dinleyiciyi etkileyebilirken, kimileri de popülarite uğruna belki de derinliği feda ederek ufak bir hip-hop bokunun üzerine çıkamıyorlar. Evet, sözlerin şiirsel kalitesi yerine bir tekno biple birleşerek listelerde üst sıralara tırmanması mı gerekiyor? Eğer rap müzik edebi bir yapı taşıyorsa, basitlik salt tüketim için bir feda mı, yoksa edebiyata yapılan modern bir meydan okuma olarak mı görülmeli? (bkz: edebi değerin önemi)
