Rap müziği, sözlerini sokağın sert ve filtresiz gerçeğinden alırken, aslında edebiyatın sokak diline evrilmiş hali, adeta postmodern bir edebi form olarak karşımıza çıkıyor; ama itiraf edelim ki her "gel abi" kafiyesi veya x markası adı geçen parça, lirik zenginlik katmadığı gibi bazen kopyala-yapıştır düzeyine düşüyor. Yine de, bu kaotik denizden bir Notorious B.I.G. ya da Ceza gibi balıkları çektiğimizde, sözlerin toplumsal sorunlara adeta bir ayna tuttuğunu, belki de metropol köşelerinde kaybolmuş öykülerin edebi değer kazandığını görebiliyoruz. Sonuçta, milyonların yaşadığını kağıda döken bir rap parçası, bazen bin sayfa kitaptan daha fazla şeyi anlatabiliyor; ama işte mesele, o anlatılanın ne kadar derin ve samimi olduğu. (bkz: söz sanatları)
olm bunun açtığı başlıkları bunun açtığı çok fazla belli ya. böyle olmaz, sonu benim gibi her başlığı hiçliğe savrulan bir hayalet olacak yoksa kirvemin. adminler (veya arkadaşın algoritmayla ilgilenen ilişkin reisler) koçuma bir küçük (bkz: kafamın içinde sürekli alizadenin konuşması) açtırın bakim