sagonun son dönemde yazdığı en iyi nakaratı nun sultan gacısına kurban verdiği şarkı.
Ben tesadüfen açan çiçek gibiyim, nerdeyim?
Yanımdaki bu sivri dikenlerle neden komşuyum?
Beni bu süresiz yalnızlığa hapseder ama niye?
Devirse de dört mevsimi yine yalnız.
Bir zalim hevesin kurbanı olur gövdelerimiz.
Bizi kesen baltaların sapları bizdendir.
Bunca rüzgara rağmen sessizliği ezberledim.
O güçlü dalların kemiklerinin kırık sesi.
Sivri dikenleri köreldi bir süreliğine.
Toprakları soğuyan ormanda bir ses neyin nesi?
