ceg'in konseptlerle ilgili dmt albümünden beri süregelen bir problemi olduğunu düşünmeye başladım. dmt albümünü ilk duyduğumuzda tribal ve trance sound'lara sahip ilginç bir konsept albümle karşılaşacağız diye beklerken bu hissiyata sahip tek bir parça bile yoktu, yapılmaya çalışılmamıştı bile.
zaman geçti, bipolar'ı beklemeye koyulduk ve dsm-5'e tepki olarak yazılmış olabilecek, tüm kavramların birbirinin içine geçtiği bir albümle karşılaştık. introvert/extrovert/omnivert ile ilgili kavram karmaşalarını bir kenara koyalım, bir sanatçının bipolar bozukluğu yalnızca hipomani, mani ve depresyon fazlarından ve bilindik semptomlarından ibaret ele alması sığlıktır, yüzeyselliktir, yeterince derinleşememektir. bana bipolar nedir diye sorsan ben de oturur bunları anlatırım zaten, "hacım işte manik olunca kuduruyorsun, depresif olunca suicidal oluyorsun" falan. hakeza sosyopat parçası da kavramsal değerlendirilince başlı başına bir fecaat ama düşsel bir horrorcore denemesi deyip geçiyoruz.
şimdi karşıma luxuria parçası çıktı, dante'nin ilahi komedya'sının 7 ölümcül günah (bkz: saligia) konseptinden ilhamla hazırlanan bir yönetmen albümüymüş ve ceg'in kısmetine şehvet düşmüş. dinledim, müzik video fena değil, altyapı güzel ama şehvetle ilgili ne anlattı bu parça şimdi bize? şehvete hangi açıdan baktık, hangi yarayı deştik, hangi eleştiriyi yaptık, hangi travmayı gördük, hangi düşünceyi aldık? ceg'in diskografisindeki bafi ve seks parçalarından farklı olarak bu parçada anlatılan hiçbir şey yok, hatta direkt anlatılan bir şey yok.
demiyorum ki ceg, shakespeare veya wordsworth derinliğine inip anlatılarıyla ruhumuza üflesin ama şehvet üzerine parça yapıyorsan da vaat ettiğin içerik entel feridun'un seks hikayelerinden daha iyi, daha dolu, daha komplike olsun.
umarım albümün geri kalanı da aynı doğrultuda değildir.
Öncelikle, eleştirine gerçekten katılıyorum. Ceg'i çok severim, kesinlikle zeki biri olduğunu da düşünüyorum, ama çok kültürlü biriymiş hissiyatı vermiyor bana ne yazık ki. Bu her parçasında hissediliyor. Bazı konseptleri duyuyor, hoşuna gidiyor, ama onlar hakkında yaptığı araştırma maksimum yarım sayfa yazı okumaktan ibaretmiş gibi hissettiriyor. Pirus zaferi parçası mesela. Gavurların tabiriyle Pyrrhic victory gerçekten ilginç işlenebilecek bir olay; üstelik ceg'in son albümünde çizmeye çalıştığı imaja da çok uyuyor: zafer kazanıyorsun, ama bu yolda o kadar çok şey feda ediyorsun ki o zafer senin yenilgin oluyor. Ceg'in kariyer basamaklarını tırmanışı, lakin bundan mutlu olmayışı falan filan, albümün tüm konusu bu zaten. Ama şarkının sözlere bakıyorsun, "pirus gibiyim moruk, bu bir pirus zaferi moruk, zaferin pirusu fasulyenin kurusu moruk". Sadece konseptin adını tekrarlamakla konsepte değinmiş olmuyorsun baba.
Şimdi özel olarak saligia muhabbetine geleyim: bu projeyi çok uzun zamandır heyecanla bekliyordum, bir ara genel bir yazı da yazacağım hakkında. Klipler güzel, parçaların iyisi de var kötüsü de, fakat şunu söylemek lazım, bu çatı altındaki neredeyse her parça yedi ölümcül günahtan bahsetme konusunda problemli. Şehinşah'ın parçasını vereyim örnek olarak: seçtiği günah kıskançlık, şarkının konusu "herkes beni kıskanıyor". E ulan, sen hatayla kibir için şarkı yapmışsın da haberin yok.* Allame'nin nefret işi de çok nefreti anlatan bir parça değil, güzel parça o ayrı. Bir tek eftalya yağcı'nın oburluk hakkındaki parçası cidden güzel bir oburluk tasviri, klibi de en iyi olan o. Parçayı da beğendim. Hatta onu atıyorum, dinleyin. Bgr denen tipin parçası bile 600k dinlenmişken saligia'nın bence temaya en uygun parçasının 20k bile dinlenmemiş olması büyük haksızlık.
üstteki iki yazara pek katılmıyorum. ceg'in aşırı kültürlü biri olduğunu düşünmemekle birlikte şarkılara çok anlam yüklendiğini düşünüyorum bu bağlamda. pirus zaferi örneğin, kazanmak ama bu esnada çok kayıp vermek anlamında değil mi?
2. verse'de durumdan ceg şu şekilde bahsediyor:
---
Bank account'ım bol sıfırlı ama zeminde buz kırığı
Antidot kanımda, sadе canımı yaktı bu ısırık (Tss)
Ve satın aldı ruhumu sıkı pazarlıkla Lucifer
Ne kadar winner görünsem de ben doğuştan loser'ım (Nothing)
Kazansam da hissediyo'm Pirus gibi
Kazansam da bi' loser'ım, habitusum virüs gibi (Virüs gibi)
Bi' ruh, sinir hastalığından bi' muzdarip
Uzun süredir kulisteyim, votka, Red Bull, bi' Rus gibi (Bi' Rus gibi)
Hayal kırıklığım belirgin
Elimde bi' şampanya, tek hissettiğim yenilgi
---
yani adam kazandığını düşündüğü senaryoda bir yenilgi hissettiğinden bahsedip bunu Pirus'a benzetiyor. daha ne yazacak, wikipedia gibi pirus zaferinin tarihinden mi bahsedecek baştan uca?
veya şu luxuria şarkısına gelelim. yedi ölümcül günahtan şehveti anlatması lazım değil mi şarkının? e şarkı baştan uca bunu anlatıyor zaten, sözleri tek tek buraya koymayayım şimdi. hatta şehveti vurgulamak için konunun duygusuz bir sikiş olduğundan da baya bahsediyor, bılavcab (ceg ingilizce mi öğrensen amk) lar hatefucklar lapdance'ler havada uçuşuyor. yani elemanın şehvet konusunda tam olarak neyi anlatması, ne kadar detaya girmesi lazım; samimi olarak anlayamadım buradaki beklentiyi. gidip dante mi anlatacak? o zaman da herkes "tekniği iyi ama sözler bayıyo moruk, ders mi alıyoruz" demeyecek mi?
not: ceg'in akrabası eşi dostu falan değilim. alter ego zamanından beri çok sevmekle birlikte fanboy'u falan da değilim, ama beklentiyi anlamıyorum sadece.
bipolar'ın albüm olarak beni birkaç parça dışında yükseltmediğini söylemeliyim, luxuria'da da yine kendini dinletiyor ama ceg'in şu efektlerinden bir kurtulması lazım sanki. herkes fazlaca ezhelleşmişken bir anlamı kalmadığı gibi alter ego zamanından beri dinleyenlere de bir şey eklemiyor.
#459458 birkaç roman oku, ipad kid'lerdensen film izle. mesela şehvetle ilgili lap dance ve götten line çekme haricinde bir şeyler görmek/duymak istersen shame (2011) ve Nymphomaniac (2013) filmlerini tavsiye ederim - bunlardan sonra antichrist'e göz atabilirsin ki bizzat şehvetle ilgili olmamasına rağmen şehvetle ilgili bugüne kadar söylenmiş en sarsıcı şeyleri söylemiş olan (ne sikkim cümle oldu aq) filmdir.
ve disclaimer olarak şunu koymak zorundayım ki; zaten ceg'den (veya kendrick, xzibit falan değilse herhangi birisinden) bu filmlerin yaşattığı bulantıyı (Nauses kelimesi daha iyi karşılıyor) yaşatmasını beklemiyorum. sadece şehvet, öfke, oburluk, tembellik... vs. kelime anlamından çıkartılıp daha milyon farklı perspektiften iyi veya kötü ele alınabilir ve bir sanatçıdan da en temel beklentim bu, bana sık duymadığım bir şeyler söylemesi.
Bu da doğru. Parçanın diğer kısımlarında pirus zaferini tematik anlamda yeterince işliyor ceg, haklısın. Sen böyle deyince sözlerini tekrar okudum, ben de seninle aynı fikire vardım. Verdiğim örnek çok çok içime sindi diyemem bu şekilde bakınca. Yine de biraz fazla tema ismi tekrarı olduğunu ve ceg'in bunu başka işlerinde de genel olarak yaptığını düşünüyorum.
saligia projesi hakkındaki genel düşüncemse hala aynı: eftalya yağcı'nın parçasından başka beklediğimi veren olmadı. Ben bu günahların biraz daha toplumsal bir perspektiften değerlendirilmelerini (veya allame ve Şehinşah'ın parçalarından bahsedeceksek bireysel de olsa en azından değerlendirilmelerini) isterdim, ama bu elbette kişisel bir tercih. Şehveti bir günah perspektifinden değerlendirmek "kızı şöyle yaptım, böyle d.malttım" muhabbetinden daha eğlenceli bana kalırsa üstelik; diğerinin bir sürü örneği var zaten. Muzip bir yönden bile bakılabilir, sonuçta şeyinin peşine takılıp peş peşe yanlış kararlar vermeyen, trajikomik maceralar yaşamayan erkek azdır.
Kısaca, ben bu konseptin daha derinlemesine incelenmesini umardım, çıkan sonuç bana fazla yüzeysel geldi.
#459514 kardeş; roman, ipad zart zurt boş muhabbetleri ciddiye almayıp geçecem direkt de, ben şehveti lap dance ve götten line çekmek olarak görüyorsam ne olacak peki? şehvet dediğin insanlığa ait en ilkel duygulardan biri, bunu illa belirli bir teori veya anlatım kalıbına mı sığdırması gerekiyor adamın? adamın düzlüğü ve direktliği de kendi içinde bir metafordur belki. sanat da böyle sikten bir şey zaten ya, entel feridunluk yapacaksak şehvetin evrimsel izdüşümü kadının doğurganlığını sembolize edecek şekilde lap dance ile bağdaştırılmıştır belki, zuhaha. uzun lafın kısası, kbakma baba senin kadar derin olamadığımız için, ama nolan sineması da yorumlamıyoruz.
#459518 güzel iş olmuş cidden. ama ben de eftalya'ya şu şekilde eleştiri getiririm ki çiğ sebzedir, meyvedir bende oburluğu çağrıştırmıyor hiç. bu kadar fresh gıdaları oburlukla özdeşleştirmek zor. kim oturup 1 kilo incir yiyip obez olmuş... işlenmiş gıdalar o vurguyu daha iyi verebilirdi mesela, özellikle fast food. ama eftalya'yı şu beyaz kombinle görmek de bende bi' oburluk yarattı, ne yalan söyleyeyim.* seviyeli yorumun için teşekkürler.
#459576 "nolan sineması" şlasddg peki. ee senin şehvetten anladığın şey bu olabilir, bu içeriği tüketmek istiyor olabilirsin veya sanat dediğin şey bu olabilir ki zaten sanatın herhangi bir kalıbı yoktur. sen "şehvetin neyi anlatması lazım, ne kadar detaya girmesi lazım" diye bir soru sormuşsun ben de sana nasıl ele alınabildiğini görebilmen için örnekler vermişim. ceg veya sen nasıl ele alıyorsanız alırsınız zaten bir şey diyen yok
ceg sanatçı kimliiyle her seferinde şehvetin başına bi bela olduunu sölüo zaten şarkılarında..yani bence ayrıca “kötü”, “günah” bi şey olduunu belirtmesine gerek yok. zaten belli kavramları belli uyuş+urucularla benzeştirmiş. bu bile başlı başına yeter. (straight edge savunuoz var mı?) ve bi yandan bu herif türk weeknd olurmuş. ikinci vörsü at, biraz üflemeli enstrüman koy synth falan bi şeyler yap al sana weeknd
müzik videoya gelirsek, arkadaşların dedii yüzeysel tanımına müzik video özelinde katılıorum. şarkı müzik videodan daha derinlemesine (ahahaha) işlenmiş. ömer abi görüntüler güzel de çok düz ya. mesela yemeksepeti reklamlarında oburluk daha güzel vurgulanıo. ya da keişan tembellik müzik videosunda keişan gibi tembelin kralı bi adamla biraz fikir alışverişi yapsaydık be abi. işbu entry kişisel fikirler olup ellerine sağlık dedirtmektedir. güzel bi iş günün sonunda.
klip yaz geç, müzik video ne amk diyenleri duyar gibiyim. khontkar klip=kesit demişti bi kez benim “kliplerim” yok müzik videolarım var demişti. lordun dediinden alışkanlık yani.
