"Hatıralar bölündü ikiye satırla. Mürekkebimi dağıtan göz yaşlarım satırlarımda."
bu kismi beni benden aliyo.
"Kendime telefon açtım, al dedim beni buradan insanlar Türk filmlerindeki ölüm sahneleri kadar sahte."
ayrica zet in verse ude cok guzel.
her iki vers buram buram nostalji dolu, buram buram geçmişe yaklaştıran, sevilesi, saklanası parça. sadece bu parça için yeni bir ülke kurulmalıydı, parçanın muhataplarından başka kimsenin giriş izni olmadığı.