Chicago drill, 2010'ların başında Chicago Güney Bölgesinde ortaya çıkan ve bu nedenle ilk Drill formu yani türü olan (bkz: Trap) müziğin'in bir çeşididir. Chicago drill, genellikle bas ağırlıklı, yoğun ve tipik olarak senkoplu perküsyonlara sahip olup, tıkırdayan hi-hatlar ve silah patlaması ve kılınç savurma seslerine benzer snare rulo'ları (dizilimleri) vuruşlarıyla karakterize edilir. Chicago drill'un ritmik unsurları bazen Chicago'dan çıkan dans müziği (bkz: Footwork) etkilerine atfedilmektedir. Bu tarz, Atlanta rapçileri (bkz: Gucci Mane) ve (bkz: Waka Flocka Flame) ile prodüktör (bkz: Lex Luger)'un çalışmalarında önceden öngörülmüştür. Genel olarak, bu tarzın öncülerinin prodüktör olarak (bkz: Young Chop), (bkz: DJ Kenn aon) ve (bkz: DJ L) olduğu kabul edilir; ve özellikle (bkz: Glory Boyz Entertainment) çatısı altındaki rapçiler, (bkz: Chief Keef), (bkz: Lil Reese) ve (bkz: Fredo Santana) ile birlikte bu tarzı geliştirmişlerdir.
Chicago drill prodüksiyonu genellikle maksimalisttir; baskın, tehditkar synth melodileri ve gürültülü alt baslar, enerjik sert dans edilebilir beat'lerin temelini oluşturur. Ancak, prodüktörler arasında (bkz: Chicago drill) için çeşitli yaklaşımlar görülmüştür; (bkz: Zaytoven)'den ilham alan daha minimal beat'lerden, eterik ve (bkz: Cloud Rap) etkili prodüksiyonlara kadar çeşitlilik gösterir. Rapçiler genellikle ayırt edici, monoton ve uzunca uzunca söylenen bir flow kullanır; bazen auto-tune da kullanabilirler. Oysa (bkz: trap) rapçiler genellikle uyuşturucu satışı ve zenginliğe yükseliş ile parti yaşamı hikayelerini anlatırken, Chicago drill genellikle daha az gösterişli olup, son derece şiddet içeren ve nihilistik sözler barındırır bu yüzden sıklıkla (bkz: Gangsta Rap) ile ilişkilendirilir. Chicago drill, düşük seviyeli lirikalite anlatımıyla eleştirilmiş olsa da, sanatçılar bu tarzın söz sanatında lirikalite eksikliğinden değil, uyuşturucu satıcılarının yaşam tarzını dinleyicilerin dikkatine çekmek amacıyla bilinçli tercih edildiğini savunurlar. Chicago drill, diğer (bkz: drill) sahneleri gibi, tartışmalara ve yasal sorunlara da neden olmuştur; bazıları tarafından şiddeti teşvik ettiği iddia edilmiştir. Ayrıca, (bkz: Futuristic Swag)'den ilham alan neşeli ve melodik bir alt türü olan (bkz: Chicago Bop), 2010'ların ortalarından itibaren Chicago drill'den hızla ortaya çıkmıştır.
Chicago drill, hızla başka bölgelere de yayılmıştır. New York rapçileri (bkz: Bobby Shmurda) ve (bkz: Rowdy Rebel), bu sesin Doğu Yakası'nda popülerlik kazanmasına yardımcı olmuştur. Brixton grupları 150 ve 67 ise bu sesi Birleşik Krallık'ta ilk benimseyenler olmuştur. Ayrıca, Fransa'da (bkz: Kaaris) Türkiye'de (bkz: khontkar) (bkz: young bego) gibi sanatçıların da katılımıyla tarzın etkisi görülmüştür. Orta 2010'larda Brixton'da ortaya çıkan (bkz: UK Drill) yeni bir gelişme olarak ortaya çıkmış ve tarz, dünya genelinde sanatçıları etkilemiştir. UK drill, özellikle (bkz: New York Drill) sahnesine ilham kaynağı olmuştur. Chicago drill, popülerliğini kaybetmiş olsa da, (bkz: UK drill) ve diğer tarzların yükselişiyle birlikte, 2010'lar ve erken 2020'ler boyunca tarz kendini geliştirmeye devam etmiş, yeni tarzlar ve sahneler ortaya çıkarttı ve bir çok deneysel rapçi şarkılarında bu soundu kullanmaktadır (bkz: digicore)'a ihlam kaynağı olmuştur ayrıca (bkz: dmv drill)'in atası olarak kabul edilir.
chicago drill'in o sokak kokusu ağır basan, kurşun gibi vuran beat'leri insanı güney tarafının kaosuna ışınlıyor be, chief keef'in "i don't like"ı patladığından beri hiphop'un en sert evrimi olmuş, ama uk drill'e evrilirken biraz yumuşamış sanki, yine de o nihilist vibe hâlâ damarlarıma işliyor. eleştirmenler lirikleri basit diye yerden yere vuruyor ama o basitlikte asıl hikaye yatıyor, sokakların ham gerçeği bu. (bkz: street rap)