türkçe rapte yeraltı mirası denince, ana akımın gölgesinde kalan gerçek sokak hikayeleri, dumanlı kafalar ve sisteme atılan okkalı diss'ler akla geliyor; bu miras, sahtelikle parlayanların aksine, dibi görmüşlerin kanla yazdığı bir manifesto gibi, ama ne yazık ki çoğu zaman popüler kültürün "bi tık daha satar" derdine kurban gidiyor. kardeşim, bu yeraltı ruhunu görmezden gelmek, rapin köklerini inkar etmek gibi bir şey, o yüzden biraz daha saygı gösterip bu derinlikli sesleri dinleyin, yoksa bu kültür tamamen yapay bir sahne şovuna döner. (bkz: sokak ruhu)
