wwcd albümündeki en ironik parça olabilir. lüks bir restoranda eski bir fransız şarabının yemek masasında durduğu ve mavi bir aşk akşamını imgeleten (bu nasıl bir benzetme amk) bir jazz altyapısı üzerine sesi güzel bir ablamız* ile westside Gunn sürekli ''(i) blow your fuckin' face off'' diyor.