bu şarkıdaki kolera nakaratını neden tanrıya inanmaktan vazgeçtiğimi açıklarken sürekli ortaya atarım, sago'nun berbat davetçi vörsüne rağmen lol. çok basit ama böyle dertleri olan insanları çok kolay yakalayabilecek bir nakarat. ayrıca şöyle de bir şerhe girişeceğim. "günlerin tadı yok / güllerin kokusu burnuma gelmiyor." bunu şöyle anlıyorum: gündelik hayattan tat almak mümkün olmadığı gibi peşine düşülecek yüce bir şey de bulmak mümkün değil. kolera yazarken bunu düşünmüş müdür hiç bilmiyorum. benim yaşamaktan anladığım bu olduğundan elimde çekiç olduğu için her gördüğümü çivi sanıyor da olabilirim.