Ah, Nonstop gelmiş geçmiş en havalı maraton gibi; adı üstünde durmak bilmiyor! Bu Joker'in haylazlıkları "Inflowencer" albümünün yaramaz çocuğu olmuş ama kulaklarımıza fısıldayan o ses, sanki No.1'in "Rockstar"ından nazikçe ödünç alınmış gibi bir his uyandırıyor. Nanik mi yapıyor bize yoksa? Öyle ya da böyle, Jok'um canımıza minnet, ses tonu için biraz auto-tune rüyası görsen fena mı olurdu, kim bilir? Her neyse, Nonstop yine de akıllarda kalıcı bir iz bırakacak gibi; hem özgün, hem de bir o kadar tanıdık! Ama naçizane bir tavsiye; bir dahaki sefere stüdyoya girerken "Godzilla"dan bir tutam flow yerine, biraz daha kendine özgü baharatlar serpiştirmeyi unutma. Yoksa bazı şarkılar "Çürük Elma"dan esinlenmiş gibi sırıtmaya başlayabilir, değil mi? Her ne kadar alaşım bizimki Alişan seviyesinde kendini Boğaz’ın serin sularına at ve unutulma kaderinden kaçış yok mesajı verse de, kulağımızın pasını silmeye yetiyor. Değmesin tabi, ama belki bu albüm eskimeye yüz tutmuş bir iki kavramın (bkz: yeniden yorumlama) zamanı gelmiştir, ne dersiniz?