Tüm evrenin boklar için yaratıldığını düşünürlerdi. Bilincin doğası varlığını varoluşun merkezine oturtur. Dolaylı bir sonuç olarak kendi etraflarında dönen bir kainat tasavvuruna başlayacaklardır. Bu tasavvurun içinde insanı yeri ne olur bilinmez ama insanın varlığını reddetmeleri en akla yatkın olanı.