gece gece sol frame'de görünce kötü oldum. insan 18 yaşındaki birinin ölümünü kolay kolay idrak edemiyor. eski mesajlara baktıkça kahroluyorum. yurtdışında üniversite okumak için girdiği sınavın sonucunu attığı mesaj daha dün gibi. daha yaşayacak çok anısı vardı. annesinin, babasının, kardeşinin de öyle. ölümle ilgili deneyimlerim dedelerim ve nenelerimle olmuştu hep. ölümün bu kadar acı verici olduğunu tahmin etmezdim. arda ve ailesi gibi on binlerce insanın öldüğünü düşündükçe aklımı kaçırıyorum. insan ölüm sayılarını görünce her sayının bir insan olduğunu ve o insanı tanıyan seven binlerce insan olduğunu unutuyor. tek tesellim bir gün bu acıya sebep olanların yargılanıp cezasını çektiği görmek olur. umarım o günler gelir ve bu uğurda çabalamaktan bıkmayız.