alkolik bir ailenin bağımlı bir ferdi olarak dinlerken her sözü beynime çivi gibi saplanan no.1 eseri. özellikle de nakarattaki "düştüm kendi gözümden" cümlesi vuruyor, her türlü bağımlılık insana özsaygısını kaybettirmeye ve onu "o" yapan her şeyden soyutlamaya muktedir.

--spoiler--
kendime gelmek istiyorum oğlum, titriyor elimde sigara
içinde yüzerim yalanların, gerçeği kimler itmiş kenara?
annem ağladı, çok mu koydu bana? içtiğim sürece asla
--spoiler--