"Konsepti olan albüm" büyük bir oksimoron bence, çünkü albüm dediğin şey başlı başına bir konsept zaten.

Albüm yapmayı bir şeye benzetmek istesem şuna benzetirim: Bir tablo düşünün; on, on beş, yirmi küçük tablodan oluşan bir bütün. Her parçası da ayrı ayrı bir eser olma niteliği taşıyor, fakat tüm bu parçalar birleşince ortaya kendisini oluşturan yapı taşlarının toplamından daha fazlası çıkıyor, tıpkı bir saatin onu oluşturan dişlilerden, camdan ve metalden daha fazlası olması gibi. O zamana kadar yayınlamadığın 7-8 işi alıp zaten iyi dinlenmiş 1-2 single'ınla birlikte paketleyince, üstüne de gariban bir grafikere üç beş bi' şeyler fişekleyip şekil şukul bir kapak yaptırınca albüm çıkarmış olmuyorsun. hani eyvallah, oluyorsun, ama olmuyorsun.

Albüm çıkarmanın kimseye en küçük bir yararının olmadığı; çıkan her ürünün on dakika içinde hunharca tüketilip unutulduğu bir dönemde yaşıyoruz. Bilmemkaç senelik kariyeri olup çıkardığı tek albüm dahi olmayan sanatçılarla dolu piyasa. Bunda şaşırtıcı veya duyulan saygıdan götürecek bir şey de yok; kimseye oyunu kuralına uygun oynadığı için kızmamak lazım. Ama şu bir gerçek: bu devirde albüm çıkarıyorsan sadece ama sadece ortaya çıkarmak istediğin yekpare bir eser olduğu için bunu yapıyor olman lazım, bazıları gibi kendini zorunda hissettiğin için değil. Albüm çıkarmamak günah değil. Kimse albüm çıkarmak zorunda da değil.

İstemiyorsanız yapmayın, ama yapacaksanız da ortaya çıkan şey harbiden bir albüm olsun, on tane rastgele parçanızdan oluşan bir playlist değil.