umarım bir ömür boyu mutlu mesut yaşarlar.

hayat her şeye rağmen devam ediyor. rahmetli hayatta olsaydı belki nikah şahidi olacaktı, sağdıçlık yapacaktı arkadaşına ancak kaderde yokmuş. önemli olan acıyı kabul edip, kaybettiğimiz yol arkadaşlarımızı, aklımızın bir köşesinde anılarla birlikte hep yaşatarak diri tutmaktır.

insanların tercihlerini kendi hayat tecrübemizin ekseninde yargılamak acımasızlıktır. "bir yastıkta kocayın" demek bu kadar zor olmamalı.