boyle teknik, motif ve yeni denenen ritimler duymak cok guzel. genele oynamaktansa biraz daha muzisyen muzigi yapiyo senyor bana gore. bundan sonra biraz da hizdan ziyade lil dicky gibi ayni anda da uzun bi konuyu baglami kaybetmeden aldigi isler yaparsa herseyin harmanlandigi guzel bi is cikar ortaya.

onun disinda zaten beati kendisi yapmasi inanilmaz bir bonus cunku altyapiyla vokal flowu ayni ritimden ilerliyor, kendini ilk farkettigi ve en guclu ozelligi aslinda. mixi de kendi yapinca istedigi gibi ayarliyor butun seremoniyi.

sinemadaki "auteur yonetmen" mantigiyla ayni. isin ne kadar kismi direkt olarak senin elinden cikiyorsa vizyonunu o kadar isabetlilikle aktarirsin. gunumuzde muzik uretim sureci, daha cok is yukunun bolunmesi uzerine kurulu. yani mix, mastering, produksiyon, soz yazimi, vokal, klib yonetimi, kurgu islerinin her birinin ayri kisiler yapildigini dusunun: ornegin 9 kisi varsa ortaya cikan is 9 kisinin karisik yorumunun eseri oluyor. uretim surecinde ne kadar az fikir kaynagi olursa da eser aslinda o kadar ozgun olma potansiyeline sahip. senyor bunu iyi kullaniyo ve kendini dinletiyo.

ins bi gun tr rap de kendrick lamarin ekibi gibi 30 kisiyle de ozgun isler ortaya konunan bi piyasa standartina ulasir.