hayatımda yaşadığım en yalnız yazı yaşıyorum bu yaz. yani açıkçası bunu bekliyordum böyle olacağını tahmin ediyordum ama bu kadar olacağını tahmin etmiyordum, biraz da benim uğraşmamamla alakalı bu. tam 1 aydır dışarı çıkmıyorum evdeyim ne sigara almaya ne ekmek almaya ne de herhangi bi şeye dışarıya çıkmadım. gerçi eve geleli yaklaşık 1 küsür hafta oluyo hastaneden döneli. ama yine de dışarıda birileriyle buluşup oturmadığım için dışarıya çıkmak saymıyorum bunu. dediğim gibi yazın gelişinden belliydi böyle olacağı, görüştüğüm neredeyse her gün görüştüğüm arkadaşlarım sevgili yapınca dışarıya daha az çıkmayı bekliyodum ama çıkmamayı beklemiyodum ya da görüşmemeyi. amk hastanede yatıyoz ziyaretimize gelen olmadı. gerçi 1 kişi hariç kimseye demedik orası ayrı konu. ama kimse de ne yaptın falan diye de sormadı pek kendime suç bulamam bu konuda. bunun üzerine düşünmeye bugün başladım canım anam niye dışarı çıkmıyon ne oldu sana diye sorunca. hiç üçüncü olmaya niyetim yok dışarıda ya da onların bi "arkadaşıyla" tanışmaya. böyle iyi gibi. tek bi şey var kafama takılan bu da kendi kurulmam bi şeylere sinirlenmezsem kurulmazsam rahata eremiyorum çünkü. aq ben bu mevsimin böyle geçeceğini tek kalacağımı söyledim birilerine hani bak durum böyle böyle yazın ortasında dışarı çıkmıcam arıcam çıkalım diye ya kanka kızla buluştum falan olucak diye. kime bu minvalde konuştuysam yok olmaz yaaaa şekli konuşuldu. ya amk gidicez sahile iki bira içicez amk çocukları gelin işte. lavuklar senelerdir sizin yazlığa gidek gidek diye kafamı siktiler. ayarladık ya ben kız arkadaşımla bi plan yapmaya çalışıyom be amk yapmıyon işte ev hazır diyom sana. bi de tabi söz verenler de vardı xd aşırı samimiyetsiz :p he ama bi yandan iyi oldu. param kenarda kaldı istediğim lacoste bi gocuk vardı onu aldım. sigara içmem azaldı dışarıda daha çok sigara içiyomuşum onu fark ettim. hoş bir yaşam tarzı gibi. sanırım çok fazla little simz - sometimes i might be introvert dinleyerek manifestlemişiz bu yazı xd bir de ayrıca eklemek istediğim bir şey var. doğum günüm yaklaşıyo kutluyonuz falan eyvallah sağ olun. 12 yaşımdan beri doğum günüme bir ay kala bi akrabam vefat ediyo. yani haftaya babannemin mevlütünü okutcaz senelik. ondan sonra başka birininkine biz gideriz vs. bi geçen seneyi pas geçtik o sene bi şey olmadı birine. o zamanda benim mentalim kötüydü. şimdi sanırım geçen seneden daha kötü. tam karar veremiyorum buna. bakalım yaz büyülü bi mevsim nasıl olsa

edit: şimdi ayak yoluna giderken fark ettim bunu da yazıcaktım. binanın su borusu patladı sanırım. bizim kattaki. merdivenlere su damlıyo bi de parke şişti yüksek ihtimalle su borusu patladı. şimdi ben bunu tamir edebilirim diye düşünüyorum. çünkü borunun patladığı yeri az çok tahmin edebiliyorum amk parkesini şişirdiğinden. yapmam gereken ilk önceyi parkeyi sökmek sonra zemini kırmak sonra boruyu kesip yeni boruyu takmak. düşününce inanılmaz kolay gibi geliyo kulağa bunları yaparken gereken alet edevat da var bende. sadece eğer yanlış yeri vurup delersem ortalığın anasını sikerim korkusu var. bunun hakkında biraz daha düşünücem bi de tesisatçı gelip baksın kaç para fiyat çekicek ona göre kendim yapıcam. 650 gel bi akıl ver laaa gazla da beni evin amına koyim dağıtayım her yeri