davet harici asla bilet alıp gitmedim konserlere. en son harbiye konserine no1'in menajerinin daveti üzerine gittik. yaşananları anlatıyorum. (muhtemelen bu yazının ardından bir daha davet edilmeyeceğim ama adsjfklasdf)
allame, şehinşah ve şanışer sahneyi parçaladı onları kenara koyuyorum*

öncelikle kulis ortamından başlayalım. cashflow kuliste bir anda celallenip organizatör olarak tahmin ettiğim birisini aradı ve burada çerez yok diyerek saydırdı. birkaç dakika sonra sigara içmek için dışarı çıktığımda bir tane görevliyi perişan şekilde cashflow'a çerez ayarlamaya çalışırken gördüm. telefonda konuşuyordu. tüm bu tribin üstüne normalde her sanatçının yarım saat durması gereken sahnede cashflow 10 dakikalık bomboş acapella ve kulak tırmalayan bir performans sergileyip ayrıldı.

motive kar şarkısında iyi bir performans sergilemiş olsa da genel anlamda tek yaptığı şey mikrofonu ağzına yakınlaştırıp hareket etmekti. bazı şarkılarda tek kelime bile etmedi.

ahiyan rapçi gibi değil türkücü gibiydi. emek verilmiş arkada klarnet çalan arkadaşlar falan var gayet güzel çalışılmış gibi ama bu kadar bayamaz bir performans. yerinden bile kıpırdamadı. zaten onuncu dakikadan sonra selim öner ile karşılaştık yukarı çıkıp muhabbet ettik. dinleyiciler desen sıkıntıdan patlıyordu. ardından şeyho çıkmasa millet dellenirdi.

no1 şarkıların yarısını unutup durdu ama genel anlamda kötü bir performans değildi çok yorum yapamıyorum.

velhasıl kelam konser performansları yarı yarıyaydı. allame, şeyho ve her ne kadar pek sevmesem de şanışer(ki en sondaydı finalde sıkılıp erken çıktım konserden) her ne kadar sahneyi coştursa da kalan isimler sanki hayatında daha önce konsere çıkmamış gibiydi. biri kibirli, biri utangaç, biri playback. elde kalan bir de ne kötü ne iyi denebilecek seviye.

para verip gitmeyin şu konserlere.