Karşındakinin söylemleri yorar da, yanında olması gerekenler duman olunca ne ağzını açasın ne de bir şey söyleyesin geliyor. Camiada benim sevip saydığım isimlerin çoğunda bu durum var. Zamanında onlara "ne haliniz varsa görün" dedirtenler tam da şimdi onlardan dik duruş bekleyenlerdi, başka kimse değil. Suçluyu uzakta aramaya gerek yok.

Ha diyeceksiniz ki "sanatçı dediğin çocuk gibi küser mi", küser. Sesi etrafına örülen duvarlara çarpa çarpa kimseye ulaşmadan gerisin geri kendisine dönüyorsa küser. Ondan sonra "çocuklar ölmesin, savaşlar olmasın" tipi y.vşak protest rap'ten başka hiçbir halt kalmaz elinizde. Şaşıracak bir şey yok.