Öncelikle kaytan'a ayrıca şapka çıkarmak istiyorum. Klasik phonk şarkıları bir tarafa phonk'un house'undan melankolisine kadar birden çok türünü denemek, hatta yetmeyip sazlı phonk zılgıtlı memphis beatleri yapmak, üstüne bir de üstüne bu kadar şarkıyı bir albümde sıkmadan dinletebilmek gerçekten şapka çıkartacak bir iş. Ulan tam sıkıldım bu sefer diyeceğim bir anda başka şarkı beni alıp götürüyor, veya temposu çok yüksek yeter dediğim zaman aynı şekilde düşürmeyi başarabiliyor.

Onun dışında gulyabani'yi de ayrıca tebrik etmek lazım. Şöyle bir durumu var, bazı şarkılarda temposu ne kadar iyiyse bazı şarkılarda da beatlerin altında kalmış. Ama özellikle hangi parçasıydı hatırlamıyorum, double rhyme yaptığı parça var ki bu türle o kadar alakasız bir şey yapmış olmasına rağmen o kadar güzel duruyor ki.

Valla abartı falan yapmıyorum bu arkadaşların önleri çok açık. Kuklacı'yı ilk dinlediğimde zaten şaşırmıştım albümü dinlediğimde ağzım açık kaldı. Belli başlı aşılabilecek problemleri hariç tek sıkıntıları hakettikleri değeri görememek diye düşünüyorum.

Son olarak;
"gulyabani artı kaytan Türkçe rap'te inkılaptı"