kayra ilk dinlenilmeye başlandığında acayip sarıyor. diyorsun ki ov bu adam ne kadar güzel betimlemeler yapıyor. beatler ne kadar dinlendirici ve sözler tamamlayıcı. fakat bir süre sonra çeşitlilik arıyorsun ama maalesef kayranın müziğinde bu yok. tamamen örnek olması adına yazıyorum; sagopa durduk yere neyse diye bir parça çıkarıyor. sana bir çeşitlilik getiriyor. ben artık kayra dinlerken çok zorlanıyorum ki çok da severim. umarım albüm daha farklı hissettirir.