kron1k albümünün en iyi parçalarından. bir alkoliğin içine düştüğü karanlıktan serzenişi ve samimi bir özeleştirisi.
"annem ağladı, çok mu koydu bana
içtiğim sürece asla.."
şu dizeler düşkün olmanın insanı nasıl aşağılık bir duruma sokabileceğini insanın yüzüne tokat gibi vururken parçanın altındaki yorumlar dinleyici kitlesinin ne kadar ironik, çocuksu ve no.1'den kopuk olduğunu gösteriyor. "alkolik olmasıyla dalga geçenlere atmalık şarkı <3" yazanlar falan var. ilginç insanlar.