Türkiye akp'nin ilk döneminde ileri gitmiş midir, evet. Ama neyin ne olduğunu bilip öyle yorumlamak gerekiyor. beni bilen bilir solcuyum ama objektif ve günün gerçeklikleri dahilinde bakıyorum bunları yazarken. Türkiye'nin ekonomik anlamda ilerlemesini sağlayan politikalar imf'nin politikalarıdır, akp'nin programı değildir. tabii hakkını teslim etmek lazım, yunanistan gibi bu politikları uygulamada başarılı olamayan ülkeler de var. türkiye bu konuda başarılı oldu o zaman. imf'yi ülkeye çağıran ise akp'nin iradesi değildi, 2001 krizinde imf çağrıldı ve bugün arjantin'in durumuna bakınca bunun doğru bir karar olduğunu söyleyebiliriz. 2002 seçimlerine chp, kemal derviş ile birlikte girdi. derviş o gün imf'nin yüzü gibi bir şeydi, bu seçmeni itti ve henüz yeni bir parti olan akp, üçüncü ve dördüncü parti dyp ve mhp'nin yüzde 9 civarı alıp baraj altı kalmasıyla tek başına iktidar oldu. değişen pek bir şey olmadı aslında, yine imf politikaları izlendi. o dönem dünyada gelişmekte olan ülkelere akmak isteyen müthiş bir sıcak para olmasını da çok önemli bir şans faktörü olarak sayabiliriz akp için. türkiye'nin finans ve bankacılık konusunda sorunlarını çözüyor olması avrupa birliği'nin de yeşil ışık yakmasında etkili oldu. bu dönem 90'lardan beri vaat edilen ab üyeliği konusunda en ciddi adımlar atıldı. 2013'e doğru bu hedeflerden uzaklaşılmış olsa da o dönem ab programı dahilinde yapılan yasal düzenlemeler gerçekten olumlu kazanımlardı, bugün ise bu kazanımların çoğunu yitirdik ve yıllar içinde adeta bir dikta rejimine evrildik.

abd'nin ise "büyük ortadoğu projesi" için türkiye'ye ihtiyacı vardı. halihazırda ülkenin en büyük cemaati (fetö'den bahsediyorum tabii ki) ile ortak olan erdoğan zannediyorum oradaki bağlantıların desteğiyle en iyi aday olarak görülmeyi başardı ve abd'nin projesine yatırım yapacağına söz verdi. 2003'te akp tarafından meclise getirilen, türk ordusunun ırak'a girmesine yönelik tezkere chp'nin ve bir kısım akp'li vekilin oylarıyla reddedildi. ilk dönem akp'sinde erdoğan'ın tam hakimiyeti yoktu ve farklı siyasi cenahlardan isimler barındırıyordu, daha demokratik bir yapıdaydı kısacası. tezkerenin meclisten geçirilememesi sonrasın dönemin abd başkan yardımcısı akp'yi ve erdoğan'ı kast edip "bize söz vermişlerdi" diyerek hayal kırıklığını belirtmişti.

2007 seçimi için de şöyle ilginç bir not düşeyim. 2007 seçimi akp'nin en güçlü çıktığı seçim olmuştur ve ikinci dönemine müthiş bir destekle girmiştir. bu seçimlere gidilirken imf tarafından 10 milyar dolarlık bir kredi sağlanmıştır, ilginç olan bu. imf'nin normlarının dışında bir usülle ekonomik değil, siyasi önceliklerle verilmiş bir borçtur bu. akp'nin talebi öngörülen koşulları sağlamıyor olsa da seçimi akp'nin kazanmasını ve politikalarda istikrarın sürmesini isteyen imf "olağandışı koşullar" değerlendirmesiyle normalde vermeyeceği bir kredi sağlamıştır.

bitirirken şuna da değineyim. o dönem daha kolay borçlanabiliyorduk, çünkü devletin çok daha fazla varlığı vardı. bugün her şey özelleşti, yandaşlar tarafından hiç edildi falan derken elde avuçta bir şey kalmadı. kalanlar da varlık fonu diye kimsenin denetleyemediği bir fona aktarıldı, allah bilir ne halde. evet, özelleştirmeler imf planı dahilindeydi ama sorun şu ki o zenginlik yandaşlar tarafından çarçur edildi, elden çıkardığımız varlıkların yerine yeni değerler üretilmedi, boş boş inşaat yapıldı falan.

ayrıca, 94 ve 2001 krizlerini bugünkü kriz gibi düşünmeyin. 94 kamu dengesi kriziydi, 2001 ise bugün göre oldukça küçük olan finans sektörünün kriziydi ve dış sermaye akışının kararsız hareketlerinden kaynaklanmıştı. bugün türkiye bütün sektörleriyle topyekün kriz içinde ve bu ne yazık ki akp'nin yıllardır kötü yönetimiyle bize getirdiği bir kriz. önceki krizlerden çok daha derin bir kriz, çıkışı çok daha sancılı olacak ve uzun sürecek, gerekli adımlar atılmadıkça işimiz daha da zorlaşıyor ve korkarım ki bugün gerekli adımlar atılmıyor, atılsa bile dışarıda akp'ye ve türkiye'ye güven kalmadı.