yeniden isimli çok parça varmış ama.. ezhel ve keişan'ın parçasının verdiği o hissiyat anlatılmaz. insanların gözümüzün önünde tırnaklarıyla kazıyarak tepeye tırmanması, bunu başararak diğer insanlara ilham vermeleri çok değerli bir şey. bu isimlerin nerelerden geldiğini bilmek çok garip bir his. bu şarkılar ile büyüyen bir insan olarak bugün bu insanları hak ettiklerini aldıklarını görünce bir garip oluyor insan. hasbelkader bu gibi şarkıları yıllar sonra tekrar dinleyince bir yanım geçmişe duyduğum özlemle buruk, bir yanımı da bugün şahit olduklarımdan dolayı sevinç kaplıyor. en çok bizim çocukların hakkıydı.