hediye

  1. akşam akşam, tır çarpmışa çeviren bir şehinşah eseri.

    ulan, yemin ederim sabah işe giderken, metrobüs köprüsünde bu parçayı nasıl düzenleyebileceğimi düşünüyordum. kafamda sert bir şekilde " hey onbeşli, onbeşli ! tokat yolları taşlı ! " şeklinde vokaller beliriyor, parçanın kompozisyonunu çıkartmaya çalışıyordum.

    sonra da bu parçayı yeni nesil altyapılarla nasıl birleştiririm diye düşünürken, lan araya rap i nasıl sıkıştıracağım, ne yazacağım derken birden kendimi metrobüsün içinde sağlıklı bir yer bulma telaşıyla arkalara doğru ilerlerken buldum.

    demek ki çarpıcı bir şey yapmak için sert ritimlere, uzun uzun istiklal lirikleri yazmaya gerek yokmuş.

    şehinşah resmen kafamdaki projeyi öldürdü.