bugün haberlere göz atarken ''muhalefet değil artık isyan şarttır'' sözünü anımsayarak açıp dinlediğim şarkı. üstü kapalı ya da çok dolaylı eleştiri kimi zaman daha sanatsal ve ince olsa da ben böyle nokta atışı protest işleri de çok seviyorum. problemleri voodoo bebeğine çevirip hemen hemen her yerine iğne batırmışlar sanki. bozuşmasalardı da şu çizgide birkaç şarkı daha çıkarsalardı güzel olurdu.

bu arada indigo'nun flowunu çok eğip büktüğü ama bir şekilde ''oldurduğu'' şarkılardan biri olmuş. kimisi bu tarzını hiç sevmez, ben severdim ama şimdi dinleyince bana da tuhaf geldi.