Bu can pazarı boş bir filika
Kapkara kapkara gece daha
Söve saya kıra döke bata çıka yürü
Bilinmesin omzunun yükü
Kan ve ter beynimdeki alevler
İçinde sesler beni delik deşik eder
Sarılıp yürüdüm içimdeki ağaçlara
Beklerim felaketi sabahtan akşama
Marş bul felakete marş bul
Utanıp sıkılıp karanlıkta koşadur
Güneşten toprağa bütün ölü atlara
İçimde kurtlanan vahşetin çağrısına
Tıkadım kulağımı duymadım onları
Gündüzün kabusları vicdan azapları
Karınca yuvaları bütün ölü kuşları
Beklerim felaketi düşünerek bunları

Nakarat x2:

Bana bomboş bir seferin son günü gibi gelen hayat
Sana ne der anlat
Kapkara gece bitmez gibi ama
Söker elbet elbet şafak

Karaçalı:

Sen yalandın
Sıktığımda deve gezdiren bir yılandın
Virandın plansız bir anlık geceler geçince inandın
Seneler bitince ziyandı izansız sırça ilahtın diyemem
Sevince gül artık silemem sesini sil artık
Sil çirkin yüzün baya aktı adın duvara yazılmıştır
Yedi bin yatak tozdur hapis elbet saçın kazınmıştır
Kalk ben (?) kervanlarla döndüm
Senden bana ne kaldıysa çay dibine çöktü
Duydum ki sabah örtüsü bu beyaz ve din gömleğimi
Linç edilmiş tanrılar var pinç ederler böbreğimi
Sis ve duman verdi ödünç ettim birebir (?)
Sonuç on üç hayli yılımın elli günüdür ölmeyeli
Koy sound'ı cebine silah tek yolumdur boom bap
Sesimi soysan da inan usul gelir musubet
Eşyalar ki sonsuz eşyalarda var bi gıybet
Dedikodum yayılsın masadaki lambalara ben sukut ettim fakat

Nakarat x2:

Bana bomboş bir seferin son günü gibi gelen hayat
Sana ne der anlat
Kapkara gece bitmez gibi ama
Söker elbet elbet şafak