ilk dinlediğimde vurulmuş bir ava dönmüştüm. fakat o dönemler umut sahibiydim. üstünden beş yıl geçti, 25 yaşındayım. az önce markete sigaraya almaya çıkmıştım eve dönerken çok uzun zamandır dinlememiş olmama rağmen can çekişen bir balıkla bakışmak gibi yaşamak diye mırıldanırken buldum kendimi. bu defa umut sahibi olmadığımı farkettim.

şarkının arabesk bir söylemi olduğu aşikar, hatta şarkı samimiyetin ve gerçeğin en üst perdesinden kaleme dökülmüş olmasa böyle bir söylemle güzel bir şarkı yapmak bi yana bayat kaybeden klişelerinin tekrarından öteye geçmek bile zor olurdu gibime geliyor. velhasıl çok zor şarkıyı çok iyi kotarmış. iyi ki de kotarmış, bu zor hislere sözcü olmuş.

şarkının yer aldığı ilk albüm de çok güzel bir albümdü esasında, ulaşın en olgun çağında sesi sedayı kesmesi kötü oldu.