underground hip hop denilince ilk akla gelen albümlerden. belki de bunların içinde en iyisi.
mf doom ve
madlib ikilisinin yaptıkları bu albüme, en önemli müzik platformlarından
pitchfork 9.4 puan,(10 üzerinden)
allmusic 4.5 yıldız vermiş. (5 üzerinden)
albümde hiçbir şarkı adamı sıkmaz çünkü parçalar ortalama 2-3 dakikadan oluşuyor. parçadan tam bıktım dersiniz(ki bıkacağınızı pek sanmam) ve sonra bakasınız ki şarkının son 20 saniyesi kalmış. kısa süreli trackleri ile nakaratsız akıp giden
mf doom'u ile şahane altyapıları ile taş gibi bir albüm. bu arada tüm albümde bir tane dahi nakarat yoktu galiba bulursam editlerim. (edit: yokmuş)
mf doom gerçekten çok bomba bir mc ancak oldukça sıradışı da. sadece iç kafiye ve double rhyme duymuş bünyelere biraz değişik gelebilir tarzı zira kafiye zincirini oluşturmak adına rhyme'larını beate oturtmadığı olur. ama bunun karşılığı olarak dizelerin tamamı değişik kafiye kalıplarıyla birbiri ile bağlanmış ve tamamen rhyme ile dolu dörtlükler buluruz. yazdığı hecelerin ortalama %40'ı rhyme olan bir adamdan bahsediyoruz ki efsane ötesi bir olay.
neyse
mf doom'dan ziyade albümü konuşmak gerek. albüm kesinlikle ama kesinlikle dinlenmeli.
madlib'in altyapılarına kulak verilmeli. bu şaheser açığa çıkarılmalı.
accordion,
meat grinder,
bistro,
raid,
curls,
figaro,
strange ways,
fancy clown,
all caps,
great day,
rhinestone cowboy benim favorilerim, neredeyse hepsini saydım parçaların. ayrıca
sickfit diye bir de interlude var mükemmel bence. son olarak bir de albümden bir bölüm paylaşalım
"spit so many verses sometimes my jaw twitches
one thing this party could use is more b..... booze
burada "b" ile başlayan yere çok bariz ki "bitches" gelmeliydi. "bitch" olmadan parti olmuyor malum. ancak
mf doom o kelimeyi kullanmaktan imtina ediyor, boğazını temizliyor ve onun yerine içki(booze) kelimesini kullanıyor. cümle sonunda kafiye olmuyor ama bu sefer de "use" ve "booze" kelimeleri ile iç kafiye oluşuyor. vay amk.