Kuzey Afrikalı topçudan olmaz derlerdi, arada bir aklıma gelirdi ama En-Nesyri, dalgalı performansına rağmen bana bunu biraz unutturmuştu. Yaklaşık 6 gün önce Faslı bir manita ile tanıştım. Snapchat’te birkaç gün hoşbeş sohbet ettik, ufaktan iltifatlara başladım, o da karşılık verdi. İş-güç derken, benim de tembelliğim yüzünden cevaplarım gecikmeye başladı. Bir süre sonra o da aynı tavrı aldı. En son 14 saatlik sessizlikten sonra yazdım; müzikten konuşmaya başladık.

Sezen Aksu dinlediğini, Firuze’yi sevdiğini söyledi. Ben de “Tarkan’lısı daha güzel” deyip ona versiyonunu attım. Ardından kendi videosunu yolladı, ben de iltifat ettim, teşekkür etti. Sonra birden “insanın dış görünüşü önemli değil” gibi klasik zırvaları sıraladı.

Arada birkaç mesaj daha geçti, benden fotoğraf istedi. Ben de 5 metre mesafeden, 10x zoom ile çekilmiş, saçlarımın tamamının gözüktüğü ama telefonun yüzümü gizlediği bir fotoğraf attım. “Hmm ok” deyip arkadaşlıktan çıkardı.

Velhasıl kelam; beyler, bu Kuzey Afrikalılardan manita da olmuyormuş aq.