bir şeyin sanat olup olmadığını sadece içeriğiyle değil, bağlamı, niyeti ve kamuoyundaki yansımasıyla değerlendirmek gerekir. warhol’un konservesi ya da duchamp’ın pisuvarı da ilk bakışta “bu ne ya?” dedirtmişti. ama arkalarında bir fikir, bir tavır, bir çağrışım vardı.

c5’in müziği, bilinçli bir sanatsal ifade midir, emin değilim. ama dinleyicisine verdiği duygu, temsil ettiği kafa yapısı, tutarlı bir imaj yaratmış gibi görünüyor. bu bile başlı başına bir "etki".


mustafa sandal ise daha formüllü ama temiz bir pop çizgisinden geliyor. sound olarak daha rafine, daha oturmuş bir altyapısı var. belki bir dönem starı olmanın getirdiği bir mesafesi de var; c5 kadar “ham” değil ama daha kontrollü, daha net.

kimin daha sanatsal olduğu değil, neye ne kadar karşılık geldiği konuşulmalı belki de. çünkü bazen saçma da sanat olabiliyor.