pusha t ve no malice kardeşlerden oluşan clipse grubunun, 16 yıldan sonra bir araya geldiği rap albümü. dün çıkan albüm şu ana kadar çok ses getirmişe, hype yaratmışa benziyor. zaten ne kadar program/podcast/röpörtaj varsa pharell williams ile çıkıp baya albümü promote ettiler travis'e sövdüler falan. travis scott muhabbeti beni pek sarmasa da ortaya çıkan iş kaliteli bir iş gibi. net bir puan verebilmek için kesinlikle albümü bir süre dinlemek gerek. ancak beatler, lirik temelli parçalar ve misafir verse'ler dikkate alındığında şimdiden güzel bir albüm olmuş denilebilir.
albüme konuk olan tyler the creator ve özellikle kendrick lamar çok büyük bir enerji ve gazla okumuşlar. kendrick'in rakim'e selam çakması ve verse'de sonradan gaza basıp güzel bir performans ortaya koyması hoş olmuş. chains&whips parçasında kendrick'in bölümü, p.o.v parçasında ise tyler'ın bölümü bulunabilir.
bir diğer beklenen ve çok beğenilen guest verse, benim için 1 numaralı efsane olan ve hala bu yaşında kaliteli yazan nas'a ait. ancak nas yine son 3 yıldır yaptığından başka bir şey yapmayıp: "bu yaşımda grammy aldım, hala çok iyiyim, asıl o.g benim" tarzı lirikler yazdığı için net ki baydı. son 3 albümdür zafer turunu bir türlü bitiremedi. verse bu arada gayet iyi yanlış anlaşılmasın, hatta artık hile haline gelmiş ve kestirme yoldan şarkı kalitesini arttırma metodu haline gelen beat switch de çok gaz olmuş ve direkt olarak nas'ın verse girişinde moda giriyosun. ancak verse sonuna doğru, kariyerinin son maçına çıkan efsane boksörlerden birini izliyor gibi hissettim, hala competetive ama hız azalmış ve eski teknik yok. yine de nas'ın verse de fena değil sadece 91-96 arasında konuk olduğu her şarkının amına koyan nas'ı arıyor gözler sanırım. tabiki böyle bir şey 52 yaşında imkansız da neyse artık, bari gidip bir eye for a eye dinleyeyim ben amk.
he bu arada belkide başta demem gereken şeyi şimdi diyeyim. no malice kimdir, nedir, nerden çıktı bilmiyorum ama albümün çok büyük bir kısmında pusha t'den daha iyi. beni çok şaşırttı. albümün single'ları çok iyiler buraya bırakıyorum.
albüme konuk olan tyler the creator ve özellikle kendrick lamar çok büyük bir enerji ve gazla okumuşlar. kendrick'in rakim'e selam çakması ve verse'de sonradan gaza basıp güzel bir performans ortaya koyması hoş olmuş. chains&whips parçasında kendrick'in bölümü, p.o.v parçasında ise tyler'ın bölümü bulunabilir.
bir diğer beklenen ve çok beğenilen guest verse, benim için 1 numaralı efsane olan ve hala bu yaşında kaliteli yazan nas'a ait. ancak nas yine son 3 yıldır yaptığından başka bir şey yapmayıp: "bu yaşımda grammy aldım, hala çok iyiyim, asıl o.g benim" tarzı lirikler yazdığı için net ki baydı. son 3 albümdür zafer turunu bir türlü bitiremedi. verse bu arada gayet iyi yanlış anlaşılmasın, hatta artık hile haline gelmiş ve kestirme yoldan şarkı kalitesini arttırma metodu haline gelen beat switch de çok gaz olmuş ve direkt olarak nas'ın verse girişinde moda giriyosun. ancak verse sonuna doğru, kariyerinin son maçına çıkan efsane boksörlerden birini izliyor gibi hissettim, hala competetive ama hız azalmış ve eski teknik yok. yine de nas'ın verse de fena değil sadece 91-96 arasında konuk olduğu her şarkının amına koyan nas'ı arıyor gözler sanırım. tabiki böyle bir şey 52 yaşında imkansız da neyse artık, bari gidip bir eye for a eye dinleyeyim ben amk.
he bu arada belkide başta demem gereken şeyi şimdi diyeyim. no malice kimdir, nedir, nerden çıktı bilmiyorum ama albümün çok büyük bir kısmında pusha t'den daha iyi. beni çok şaşırttı. albümün single'ları çok iyiler buraya bırakıyorum.
