2015’te diğer rapçilerle beraber konuk olduğu mesut yar programında, mesut yar sürekli “sansar benim kardeşimdir” “sansar ağır adamdır candır” gibi sözler sarf etmişti. candaş tolgacılık o günlerde de varmış yani. 2 yüz yüze baktık mı kardeşiniz olmak ne güzel bir ayrıcalık…
10 sene sonra o halinden bambaşka bir durumda ve aynı mesut yar ve ekibi haber sunarken kendisinden “sözde müzisyen” ve benzeri hakaretamiz sıfatlarla anar oldu. fanları 2-3 muhabiri linçleyince yalandan özür açıklaması da çektiler. çok duyarlı rapçilerimiz çok şey ifade ediyormuş gibi “duygusal olmaya gerek yok üç nokta” gibi tweetler atıp bu dayanışmaya önemli katkılar sundular.
yaptığı şeyler tasvip edilecek şeyler asla değil, kim o maddeleri tüketse bu raddelere çabucak gelirdi zaten. ama kimse bu adamın ilk kez tamamen delirdiği an ne zamandır’ı, adım adım kendini bu denli kaybetmesine sebep olan faktörler nedir’i, hakikaten anlattığı şeylerin ne kadarına sağlıklı bir şekilde tanık olabildi ve ne kadarını doğru anlatabildi’yi sorgulamıyor.
dürüst olayım kendisinin müziğini hiçbir zaman çoğu rap dinleyicisi gibi en başlara yazmadım. ama normal halinin varlığı bile hoş bir olaydı aslında. fanlarının üstüne ahmet çakar-sinan engin misali daha da gitme işi keyifliydi. 3 tane rap dinleyen arkadaş bir araya geldi mi 2 gün sonra random sansar barlarını mesaj olarak atar. lisedeki arkadaşlarımı gecenin yarısında arayıp “sansar ananla nişanlandı en son” diyip suratlarına kapatmanın tadını yarro, taşşo, sikko ve benzeri isimlerle bundan sonraki kuşak yakalayamaz diye düşünüyorum.
baron adı altında burada yazıp kendisini bazen haddinden fazla sert eleştirirken, dışarıdan görünen perspektif yalnızca “dinleyicisine iyi işler dinletme sorumluluğunu bile isteye salmış, salt ticaret odaklı olduğu iddia edilen içeriklerle kalitesini düşürmüş eskiden başarılı bir rapçi”’den ibaretti. bu olayların background’unu bilemedik, nereden bilecektik. halt etmişiz. hakkını helal etsin.
kısacası eskiden feat koparmak, feati boşver iki lafın belini kırabilmek kendini tanıtabilmek için etrafında dört döneceği adamın mücadelesini şimdi ıkına sıkına yapan rezidans anarşisti sözde rapçiler de, psikozlu haliyle haykırırken arkaya bombalar hedef bulur koyup aile yapıları hakkında önemli ipuçları veren etkileşim köpeği orospu çocukları da iyi bilsin ki 10 senede bu oyunun en büyüklerinden birini bu denli 0’ın altına indiren kader, yaptıklarınızı da karşılıksız bırakmaz. ben bu konuyla alakalı kendi vicdani meselemi hala içimde sürdürüyorum, ettiklerimi yer yer bulduğum da oldu. artık bu konudaki tuhaflıklara daha fazla anlam veremiyorum. ve bu kariyerin bu şekilde bitmek üzere olduğu gerçeğine isyan ediyorum.
iğneucu kadar dahi bir düzelme ihtimali varsa gerçekleşsin. zira gerisine akıl sır erdiremiyorum.
10 sene sonra o halinden bambaşka bir durumda ve aynı mesut yar ve ekibi haber sunarken kendisinden “sözde müzisyen” ve benzeri hakaretamiz sıfatlarla anar oldu. fanları 2-3 muhabiri linçleyince yalandan özür açıklaması da çektiler. çok duyarlı rapçilerimiz çok şey ifade ediyormuş gibi “duygusal olmaya gerek yok üç nokta” gibi tweetler atıp bu dayanışmaya önemli katkılar sundular.
yaptığı şeyler tasvip edilecek şeyler asla değil, kim o maddeleri tüketse bu raddelere çabucak gelirdi zaten. ama kimse bu adamın ilk kez tamamen delirdiği an ne zamandır’ı, adım adım kendini bu denli kaybetmesine sebep olan faktörler nedir’i, hakikaten anlattığı şeylerin ne kadarına sağlıklı bir şekilde tanık olabildi ve ne kadarını doğru anlatabildi’yi sorgulamıyor.
dürüst olayım kendisinin müziğini hiçbir zaman çoğu rap dinleyicisi gibi en başlara yazmadım. ama normal halinin varlığı bile hoş bir olaydı aslında. fanlarının üstüne ahmet çakar-sinan engin misali daha da gitme işi keyifliydi. 3 tane rap dinleyen arkadaş bir araya geldi mi 2 gün sonra random sansar barlarını mesaj olarak atar. lisedeki arkadaşlarımı gecenin yarısında arayıp “sansar ananla nişanlandı en son” diyip suratlarına kapatmanın tadını yarro, taşşo, sikko ve benzeri isimlerle bundan sonraki kuşak yakalayamaz diye düşünüyorum.
baron adı altında burada yazıp kendisini bazen haddinden fazla sert eleştirirken, dışarıdan görünen perspektif yalnızca “dinleyicisine iyi işler dinletme sorumluluğunu bile isteye salmış, salt ticaret odaklı olduğu iddia edilen içeriklerle kalitesini düşürmüş eskiden başarılı bir rapçi”’den ibaretti. bu olayların background’unu bilemedik, nereden bilecektik. halt etmişiz. hakkını helal etsin.
kısacası eskiden feat koparmak, feati boşver iki lafın belini kırabilmek kendini tanıtabilmek için etrafında dört döneceği adamın mücadelesini şimdi ıkına sıkına yapan rezidans anarşisti sözde rapçiler de, psikozlu haliyle haykırırken arkaya bombalar hedef bulur koyup aile yapıları hakkında önemli ipuçları veren etkileşim köpeği orospu çocukları da iyi bilsin ki 10 senede bu oyunun en büyüklerinden birini bu denli 0’ın altına indiren kader, yaptıklarınızı da karşılıksız bırakmaz. ben bu konuyla alakalı kendi vicdani meselemi hala içimde sürdürüyorum, ettiklerimi yer yer bulduğum da oldu. artık bu konudaki tuhaflıklara daha fazla anlam veremiyorum. ve bu kariyerin bu şekilde bitmek üzere olduğu gerçeğine isyan ediyorum.
iğneucu kadar dahi bir düzelme ihtimali varsa gerçekleşsin. zira gerisine akıl sır erdiremiyorum.
