albümü yeniden dinledim, artık daha rahat yorum yapabileceğimi düşünüyorum. esasında sagopa için ortalama, piyasa için ortalama üstü bir iş yine. (son dönemde sago hep böyle yapıyor gerçi) ama bu albümün diğer albümler kadar kendini tekrar tekrar dinletemeyecek önemli bir kusuru var, yazının sonunda neden öyle olduğunu açıkladım. onun dışında çok bilmiş bir karar mercii olarak şarkılara tek tek bakacak olursam:
dokunan yanar: bir sago albümü klasiği olarak derin enstrümantal bir intro beklerdim ama dan diye giriş yaptı adam albüme. ama o scratchlerle bu track ben introyum dedirtti. onun dışında sımsıcak bir beatle dinleyicileri hemencecik içine çekmeyi başarmış anladığım kadarıyla. backvokalli bir nakarat beklerdim ben ama...
gecenin donduğu yerde: sımsıcak bir parçadan sonra soğuk duş etkisi yaratan track. özellikle beati duyunca meselenin ciddiyetini anladım. ama bu trackten sonra albümün bütünlüğü yavaş yavaş bozulmaya başlıyor.
halen: geçenlerde fuchs için dediğim tüm sözleri geri alıyorum. adam huzur n darem'deki fuchs'u çekip çıkarmış cidden. onun dışında beat sample'ı nedeniyle ölüme inat'a benzetilmiş ki bence melodi dışında bir benzerlik yok. ama beklediğim gibi bir parça olamadı maalesef. sago x fuchs dinlemek istesem bpg'ye çerezlik diye ekledikleri yokluk içinde varlık çeksem de'yi dinlerim bu şarkıyı dinlemem. bu adamlar birlikte ne şarkılar yaptı be, bu ne ki onların yanında.
derin nefes: beat girince başta ne oluyoz dedim, sanırsın bana sago scott. parça da genel olarak yeni nesil aruz ölçüsü veya yeni nesil aylak bakkal tadında. ama sonda sago'nun taklit vokalini duyunca yeni nesil aruz ölçüsü olduğuna daha çok kanaat getirdim. tabi burada adrese teslim bir diss yok, saldırground tadında naif punchlar var. şarkının tek eksi yanı süresinin 5 dakika olması, abi ne yaptın sen ya.
bla bla bla bla: albümün en kötü parçası. şehinşah bir tık kurtarmış olsa da özellikle beat çok kötü. hatır gönül işi olduğu besbelli. sarkastik albümündeki garip şarkılar daha iyi bundan.
aklımı kaçırmadığım bir gün daha: bla bla bla bla gibi fikir yoksunu bir isimden sonra gördüklerime inanmam gerek'i anımsatan, haliyle de ciddi bir beklenti oluşturan bir isim seçimi olmuş. sagopa 808 slide yapmayı öğrenmiş * onun dışında benim gözümde ismindeki beklentiyi karşılayamadı maalesef.
elbet: keşke bu şarkıyı ramiz kendi ismi önde olacak şekilde kendi platformundan single olarak yayınlasaymış, o zaman daha fazla ilgi görürdü eminim. prodüksüyonu bile o yapmış zaten, beat çok generic. sago tarzını andıran bir beat ama başkasının "tutsun da millet arabada bir yerde dinlesin" diye yaptığı çok belli. albümün zaten bütünlüğü bozukken mix bütünlüğü de bozulmuş. ramiz sago'ya "koyalım abi bunu senin albüme" demiş herhalde.
zamanı geldi mi: gerek sagonun kendine veryansın etmesiyle, gerek sistem/gündem eleştirileriyle, gerek beatteki enstrümanla bu şarkı tam olarak söylenecek çok şey var p2 olmuş. gece tek başına dışarı çıkıp kulaklığını takıp birincisini nasıl dinliyorsan bunu da öyle dinle.
ne fayda: sagonun eski dönemlerini andıran ağır ve aksak bir beat. velet önyargınızdan dolayı sizin beklentiniz nasıl bilmiyorum ama velet ve sago ikilisinden çok daha iyi bir iş bekliyordum ben, velet dediğin adam 24'ün beatine girip kumarbaz gibi bir track yapmış biri sonuçta. ama öyle bir çarpıcılık veremedi bana. özellikle velet'in verse olması gerekenden kötü mixlenmiş, bu da bu parçanın sönük kalmasının bir etkeni diye düşünüyorum. sagopa verse güzel ama.
kağıt kesikleri: ne fayda biter bitmez bir sago albümü klasiği olarak beatin devamıymış gibi başlıyor track. bu adamın böyle oyunlarını seviyorum. onun dışında teaser olarak bu şarkının beatini ve nakarattaki bir barını dinlemiştik sadece: "kağıt kesikleri kanatır". bu nedenle de çok sert çok çarpıcı bir iş bekliyordum ne yalan söyleyim. ama öyle olmadı maalesef, beat sözlere göre fazla sert kaçmış hatta. beklentimi karşılayamadı. halbuki çok daha güzel bir outro işi olabilrdi.
oldu olanlar sago k 2022 remix: şarkının orijinali belli başlı nedenlerden ötürü platformlardan kaldırılınca orijinalini aratmayan tatlı bir remix olmuş, basslar özellikle yanıyor. ama orijinali varken bunu açıp dinlemem, bu daha naif kalmış.
genel olarak nerdeyse çoğu parçasında bir kusur bulmama rağmen güzel bir albüm. ama o derinlik yok işte. beni dinlerken düşündürecek, gerek beatleriyle gerek sözleriyle bütünlük olarak sertliğiyle çarpacak bir iş olamamış maalesef, daha sert bir sago beklerdim. bpg'yi kits'i geçtim bendeki sen veya kalp hastası'nın bile yanına konulamayacak derecede bir iş olmuş. yunus ep konsept ve bütünlüğüyle çok daha iyi bir işti bundan. bu albüm aceleye gelmiş muhtemelen veya gerçekten sagopa olumsuz anlamda değişmiş. belki de tüm bunlar benim halt yemem, tekrar tekrar yine dinlemek lazım albümü.
-bu arada son sözüm sana bol sözlük, sene olmuş bilmem kaç düzeltin böyle bugları olm. yine böyle yarım saat vaktimi harcayıp eşek kadar bir entry yazdım gönder'e bastım puf entry yok oldu. dün yazdığım entry'nin aklımda kalanı kadarıyla aynısını yazmaya çalıştım bu abuk olay yüzünden.
dokunan yanar: bir sago albümü klasiği olarak derin enstrümantal bir intro beklerdim ama dan diye giriş yaptı adam albüme. ama o scratchlerle bu track ben introyum dedirtti. onun dışında sımsıcak bir beatle dinleyicileri hemencecik içine çekmeyi başarmış anladığım kadarıyla. backvokalli bir nakarat beklerdim ben ama...
gecenin donduğu yerde: sımsıcak bir parçadan sonra soğuk duş etkisi yaratan track. özellikle beati duyunca meselenin ciddiyetini anladım. ama bu trackten sonra albümün bütünlüğü yavaş yavaş bozulmaya başlıyor.
halen: geçenlerde fuchs için dediğim tüm sözleri geri alıyorum. adam huzur n darem'deki fuchs'u çekip çıkarmış cidden. onun dışında beat sample'ı nedeniyle ölüme inat'a benzetilmiş ki bence melodi dışında bir benzerlik yok. ama beklediğim gibi bir parça olamadı maalesef. sago x fuchs dinlemek istesem bpg'ye çerezlik diye ekledikleri yokluk içinde varlık çeksem de'yi dinlerim bu şarkıyı dinlemem. bu adamlar birlikte ne şarkılar yaptı be, bu ne ki onların yanında.
derin nefes: beat girince başta ne oluyoz dedim, sanırsın bana sago scott. parça da genel olarak yeni nesil aruz ölçüsü veya yeni nesil aylak bakkal tadında. ama sonda sago'nun taklit vokalini duyunca yeni nesil aruz ölçüsü olduğuna daha çok kanaat getirdim. tabi burada adrese teslim bir diss yok, saldırground tadında naif punchlar var. şarkının tek eksi yanı süresinin 5 dakika olması, abi ne yaptın sen ya.
bla bla bla bla: albümün en kötü parçası. şehinşah bir tık kurtarmış olsa da özellikle beat çok kötü. hatır gönül işi olduğu besbelli. sarkastik albümündeki garip şarkılar daha iyi bundan.
aklımı kaçırmadığım bir gün daha: bla bla bla bla gibi fikir yoksunu bir isimden sonra gördüklerime inanmam gerek'i anımsatan, haliyle de ciddi bir beklenti oluşturan bir isim seçimi olmuş. sagopa 808 slide yapmayı öğrenmiş * onun dışında benim gözümde ismindeki beklentiyi karşılayamadı maalesef.
elbet: keşke bu şarkıyı ramiz kendi ismi önde olacak şekilde kendi platformundan single olarak yayınlasaymış, o zaman daha fazla ilgi görürdü eminim. prodüksüyonu bile o yapmış zaten, beat çok generic. sago tarzını andıran bir beat ama başkasının "tutsun da millet arabada bir yerde dinlesin" diye yaptığı çok belli. albümün zaten bütünlüğü bozukken mix bütünlüğü de bozulmuş. ramiz sago'ya "koyalım abi bunu senin albüme" demiş herhalde.
zamanı geldi mi: gerek sagonun kendine veryansın etmesiyle, gerek sistem/gündem eleştirileriyle, gerek beatteki enstrümanla bu şarkı tam olarak söylenecek çok şey var p2 olmuş. gece tek başına dışarı çıkıp kulaklığını takıp birincisini nasıl dinliyorsan bunu da öyle dinle.
ne fayda: sagonun eski dönemlerini andıran ağır ve aksak bir beat. velet önyargınızdan dolayı sizin beklentiniz nasıl bilmiyorum ama velet ve sago ikilisinden çok daha iyi bir iş bekliyordum ben, velet dediğin adam 24'ün beatine girip kumarbaz gibi bir track yapmış biri sonuçta. ama öyle bir çarpıcılık veremedi bana. özellikle velet'in verse olması gerekenden kötü mixlenmiş, bu da bu parçanın sönük kalmasının bir etkeni diye düşünüyorum. sagopa verse güzel ama.
kağıt kesikleri: ne fayda biter bitmez bir sago albümü klasiği olarak beatin devamıymış gibi başlıyor track. bu adamın böyle oyunlarını seviyorum. onun dışında teaser olarak bu şarkının beatini ve nakarattaki bir barını dinlemiştik sadece: "kağıt kesikleri kanatır". bu nedenle de çok sert çok çarpıcı bir iş bekliyordum ne yalan söyleyim. ama öyle olmadı maalesef, beat sözlere göre fazla sert kaçmış hatta. beklentimi karşılayamadı. halbuki çok daha güzel bir outro işi olabilrdi.
oldu olanlar sago k 2022 remix: şarkının orijinali belli başlı nedenlerden ötürü platformlardan kaldırılınca orijinalini aratmayan tatlı bir remix olmuş, basslar özellikle yanıyor. ama orijinali varken bunu açıp dinlemem, bu daha naif kalmış.
genel olarak nerdeyse çoğu parçasında bir kusur bulmama rağmen güzel bir albüm. ama o derinlik yok işte. beni dinlerken düşündürecek, gerek beatleriyle gerek sözleriyle bütünlük olarak sertliğiyle çarpacak bir iş olamamış maalesef, daha sert bir sago beklerdim. bpg'yi kits'i geçtim bendeki sen veya kalp hastası'nın bile yanına konulamayacak derecede bir iş olmuş. yunus ep konsept ve bütünlüğüyle çok daha iyi bir işti bundan. bu albüm aceleye gelmiş muhtemelen veya gerçekten sagopa olumsuz anlamda değişmiş. belki de tüm bunlar benim halt yemem, tekrar tekrar yine dinlemek lazım albümü.
-bu arada son sözüm sana bol sözlük, sene olmuş bilmem kaç düzeltin böyle bugları olm. yine böyle yarım saat vaktimi harcayıp eşek kadar bir entry yazdım gönder'e bastım puf entry yok oldu. dün yazdığım entry'nin aklımda kalanı kadarıyla aynısını yazmaya çalıştım bu abuk olay yüzünden.
