hiphopın çocukları olarak tabi ki rap..
klasik ya da klişe bi tabir olarak algılarsanız yanlış olmaz. da poet gibi "ben rapi değil rap beni buldu". bi şekilde izâh etmeye çalışacam. umarım karmakarışıklaşmaz.
sene 2000 filan. reti 7 yaşında sünnet oluyor. o ara çeyrek altın 20 tlden az bi meblaaa. yanlış hatırlamıyorsam 20 yi aşkın çeyrek takıldı bana. o ara ne bok olduysa bi enflasyondur bilmem nedir altın bi uçtu. benim çeyreklerle bi bilgisayar alacak kapasiteye geldik. amcam internet cafe işletiyordu. hemen abimle el ele verdik toplattık bi masaüstü. bilgisayar eve geldi. ne disket, ne cd, ne oyun, bi sikim yok bilgisayarda. hemen amcaya geri koştuk. oyundur, müziktir, filmdir ne varsa bi kutu cd getirdik eve. sokağa çıkmadığım vakitlerde o cdlerden birini takıp kurcalardım ne varmış diye. kısa filminden belgeseline, müzikten oyununa ne varsa vakit öldürürdüm.
müzik cd'lerinde nefretten ve pesimist ep.3 ten seçmeler vardı. dj bekir diye birisi editlemiş vs. o kadar ahmet kaya, sezen aksu, ebru gündeş, tarkan arasından benim sürekli dinlediklerim nefretten pesimist ep.3 ten oldu. dinlediğimin ne bok olduğunu da bilmiyorum. sadece dj bekir yazıyor.
gel zaman git zaman 5 ya da 6. sınıfta; sınıfa yeni gelen bi arkadaşın mp3 çalan telefonunda duyana kadar da rap olduklarını bilmiyordum. işte 2005 filan. eve internette yeni gelmiş. çocuk sagopa kajmer, ceza, fuchs dedi. o dedikçe bende bi merak oturdum nete başladım araştırıp dinlemeye. öyle öyle oldu bitti..
hani soruya cevap yok aslında. neden rap dinlediğime dair bi cevabım asla olmıyacak çünkü. her müzik tarzını dinledim ama rap bana daha çekici geldi. hele ki çocukluk döneminde dinlediğinin ne olduğunu bilmeden dinleyebilmek, beni onun rap olduğunu öğrendikten sonra daha bi etkiledi. ben siktirin gidin dinleye dinleye poptan uzaklaştım mesela. bi şekilde rap bana şekil verdi.
hiphop'ı yaratan abilerimiz, varoşluktan büyüklerinin kıyafetlerini giyerlermiş. e tabi bol kıyafet filan. bi şekilde bu hiphop kültürüne işlemiş. onlar hiphop'a şekil vermiş ya. bende de bi şekilde istemeden hiphop, rap bana şekil vermiş..
abimle aynı müziklerle yetiştik mesela. benim dinlediğim müzikleri oda dinlemek zorundaydı ama o sezen aksuyu ebru gündeşi sevdi.
kısa ve öz şu aga: eğer bi şekilde rap seçiliyorsa, bunu seçiyorsak; mutlaka anlatılanlarda kişiliğimizi buluyoruz demektir. müzik seçiminde kişilik çok önemli çünkü. ki bi taraftanda dinlenilen müzikle kişilik de gelişiyor. saç örgüsü gibi amına koyim.
klasik ya da klişe bi tabir olarak algılarsanız yanlış olmaz. da poet gibi "ben rapi değil rap beni buldu". bi şekilde izâh etmeye çalışacam. umarım karmakarışıklaşmaz.
sene 2000 filan. reti 7 yaşında sünnet oluyor. o ara çeyrek altın 20 tlden az bi meblaaa. yanlış hatırlamıyorsam 20 yi aşkın çeyrek takıldı bana. o ara ne bok olduysa bi enflasyondur bilmem nedir altın bi uçtu. benim çeyreklerle bi bilgisayar alacak kapasiteye geldik. amcam internet cafe işletiyordu. hemen abimle el ele verdik toplattık bi masaüstü. bilgisayar eve geldi. ne disket, ne cd, ne oyun, bi sikim yok bilgisayarda. hemen amcaya geri koştuk. oyundur, müziktir, filmdir ne varsa bi kutu cd getirdik eve. sokağa çıkmadığım vakitlerde o cdlerden birini takıp kurcalardım ne varmış diye. kısa filminden belgeseline, müzikten oyununa ne varsa vakit öldürürdüm.
müzik cd'lerinde nefretten ve pesimist ep.3 ten seçmeler vardı. dj bekir diye birisi editlemiş vs. o kadar ahmet kaya, sezen aksu, ebru gündeş, tarkan arasından benim sürekli dinlediklerim nefretten pesimist ep.3 ten oldu. dinlediğimin ne bok olduğunu da bilmiyorum. sadece dj bekir yazıyor.
gel zaman git zaman 5 ya da 6. sınıfta; sınıfa yeni gelen bi arkadaşın mp3 çalan telefonunda duyana kadar da rap olduklarını bilmiyordum. işte 2005 filan. eve internette yeni gelmiş. çocuk sagopa kajmer, ceza, fuchs dedi. o dedikçe bende bi merak oturdum nete başladım araştırıp dinlemeye. öyle öyle oldu bitti..
hani soruya cevap yok aslında. neden rap dinlediğime dair bi cevabım asla olmıyacak çünkü. her müzik tarzını dinledim ama rap bana daha çekici geldi. hele ki çocukluk döneminde dinlediğinin ne olduğunu bilmeden dinleyebilmek, beni onun rap olduğunu öğrendikten sonra daha bi etkiledi. ben siktirin gidin dinleye dinleye poptan uzaklaştım mesela. bi şekilde rap bana şekil verdi.
hiphop'ı yaratan abilerimiz, varoşluktan büyüklerinin kıyafetlerini giyerlermiş. e tabi bol kıyafet filan. bi şekilde bu hiphop kültürüne işlemiş. onlar hiphop'a şekil vermiş ya. bende de bi şekilde istemeden hiphop, rap bana şekil vermiş..
abimle aynı müziklerle yetiştik mesela. benim dinlediğim müzikleri oda dinlemek zorundaydı ama o sezen aksuyu ebru gündeşi sevdi.
kısa ve öz şu aga: eğer bi şekilde rap seçiliyorsa, bunu seçiyorsak; mutlaka anlatılanlarda kişiliğimizi buluyoruz demektir. müzik seçiminde kişilik çok önemli çünkü. ki bi taraftanda dinlenilen müzikle kişilik de gelişiyor. saç örgüsü gibi amına koyim.
