kendrick lamar'ın en kişisel ve en mutsuz albümü. ortak kanaat bu. şarkılar güzel, iki şarkı haricinde sıkıntım yok. o şarkılarda da kendrick kasti olarak rap yapmıyor. konuklar ve prodüksiyon üst seviye, hiç sevmediğim kodak black bile sağlam iş çıkarmış.

ayrıca ghostface killah'ı, kendrick albümünde duyuyoruz. bu beni ağlatan şeylerden biri oldu.

sevdiğim çok fazla şarkı var, yarın incelememde de görebilirsiniz.