vionun yaşarken ne kadar underrated kaldığını tekrar gözümüze gözümüze sokan albüm... bir insan her türlü sounda akabilir mi ya

edit: şuan albümü tekrar dinledim ve dönmeyincede takılı kaldım. ve her dinlediğimde diyorum ki ulan biz nasıl bi yetenek kaybetmişiz.. kendime acıyorum böyle bi yeteneği geç keşfettiğim için. ne zaman vionun yeni bi şarkısını dinleyecek olursam her zaman aklıma bir süre sonra ses kayıtlarının biteceği aklıma geliyo... puh amk böyle hayatın