ağaç: sahne performansı harika olmasına rağmen beni yakalayamadı.
armo: cub tıs cub tıs cub tıs hoş altyapılar
da poet: klasik performanslarından biriydi. bu demek olmasın ki kötüydü hayır, tam-aksi!
farazi: bi köşede gerek altyapılara ayar vermek gerekse sahneye el-kol hareketlerinin katılımıyla renkli bi performans sergilediğini belirtmek gerek.
karaçalı: gece konserlerinde dinleyiciye dokunabildiğini söyledi, gayet hoştu. albüm var mı diye gelen soruya "yaparız" dedi -burayı güldüğünü düşenerek-
savai: kafalar kıyak, vokal olarak gayet başarılıydı (pat pat pat)
sorgu: sıraladıgım isimlere kıstasla biraz daha zayıf kaldı, itiraf etmek gerekirse. fakat geneli itibariyle o kadar da kötü değildi.
kayra: yazıyı kendisiyle bitirmeyi tercih ettim. sahne olarak öyle " best " tarzı yorumları birtek sagopa kajmer e yaptığımı hatırladım, ta ki kayra nın peyote'deki " alem buysa kral benim " performansına kadar. adamın ciddi ciddi eksiği gediği yoktu. live olarak eksiğini arayanların başka bi telafuzla ellerine verdi. bravo kayra!

yalnız geceye katılanlardan karaçalı ve poet'in freestyle olaylarını çekebilen yok mu?