söylenmemişleri söyleyen şarkı.
aynı aşık çocuk uzaklardan gülyüzüne bakma çabasıyla önünü kesen insanlara kızar.
kim olursanız olun, neye inanırsanız inanın, nerede yaşıyorsanız yaşayın, insan aynıdır. müzik zaten bu yüzden evrenseldir : insanın tek tip olması.
çok büyük istisnalar dışında hepimiz kendini başkalarından aşağılık görme eğilimleri taşıyan canlılarız. işte bu şarkıda da bir çocuğun kendinden üstün gördüğü bir kıza aşık oluşu ve ona açılamayışı, onun açılamadığı denizlerde başka gemilerin o kızı alıp götürüşünü anlatan bir şarkı.
tarih boyunca birileri birilerini sevdi ve bazı dalyarakoğulları da o çok seven kişilere " o kız seni aşar " " o çocuk senin kalemin değil " gibisinden yarak kürek laflar etti. sonunda özgüvensiz bir tür olduk.
kuru sürülerindeki hiyerarşiyi yaşar olduk. sevdiğimiz kızlara kendimiz layık görmedik ve onları " altın dişi " statüsüne yükselttik ve kendimizi de " beta erkeği " rolüyle şereflendirdik.
neden ? özgüvensizlik.
sadece gidip her insanda varolan sevme yetisini bir kadına söylemek ne derece zor ? açılmak diyorum işte, her gün kaç kişi birisine açılamadığı için ızdırap çekiyor ?
işte bu şarkıda büyük bir azap var. büyük bir buhran, müthiş bir yenilgi.
aslında ne kızı tavlayan o lacivert arabalı piçe karşı yeniliyor aşık çocuk, ne kıza ne de mahalleliye karşı...
sadece kendine yeniliyor, sadece kendi içdünyasındaki sikik münakaşaların sonucunda varılan kararsızlığa takılıp " açılmama " kararı aldığı için yeniliyor kendisine.
mt nin enfes şarkısı, mt nin her dinlediğimde ömrümden bir gün eksilten şarkısı, mt nin en güzel şarkısı belki de.
karşı cinse duygularını ifade edip, reddedilmek; karşılığından emin olmadığı halde bıkana kadar sevmenin sonunda getireceği nihai yenilgiden çok daha makul.
yıllar önce büyük balık kaçırmış bir çocuktan, bir çok büyük balığın arkasından bakakalacak çocuklara bir armağan.
o balığı biz de kaçırdık zamanında, sağlık olsun. kaçırmasaydık böyle içli dinleyemezdik, pişmanlık nedir bilemezdik.
ve yine en iyi mt anlattı. o gerçekten ıssız bir adam.
aynı aşık çocuk uzaklardan gülyüzüne bakma çabasıyla önünü kesen insanlara kızar.
kim olursanız olun, neye inanırsanız inanın, nerede yaşıyorsanız yaşayın, insan aynıdır. müzik zaten bu yüzden evrenseldir : insanın tek tip olması.
çok büyük istisnalar dışında hepimiz kendini başkalarından aşağılık görme eğilimleri taşıyan canlılarız. işte bu şarkıda da bir çocuğun kendinden üstün gördüğü bir kıza aşık oluşu ve ona açılamayışı, onun açılamadığı denizlerde başka gemilerin o kızı alıp götürüşünü anlatan bir şarkı.
tarih boyunca birileri birilerini sevdi ve bazı dalyarakoğulları da o çok seven kişilere " o kız seni aşar " " o çocuk senin kalemin değil " gibisinden yarak kürek laflar etti. sonunda özgüvensiz bir tür olduk.
kuru sürülerindeki hiyerarşiyi yaşar olduk. sevdiğimiz kızlara kendimiz layık görmedik ve onları " altın dişi " statüsüne yükselttik ve kendimizi de " beta erkeği " rolüyle şereflendirdik.
neden ? özgüvensizlik.
sadece gidip her insanda varolan sevme yetisini bir kadına söylemek ne derece zor ? açılmak diyorum işte, her gün kaç kişi birisine açılamadığı için ızdırap çekiyor ?
işte bu şarkıda büyük bir azap var. büyük bir buhran, müthiş bir yenilgi.
aslında ne kızı tavlayan o lacivert arabalı piçe karşı yeniliyor aşık çocuk, ne kıza ne de mahalleliye karşı...
sadece kendine yeniliyor, sadece kendi içdünyasındaki sikik münakaşaların sonucunda varılan kararsızlığa takılıp " açılmama " kararı aldığı için yeniliyor kendisine.
mt nin enfes şarkısı, mt nin her dinlediğimde ömrümden bir gün eksilten şarkısı, mt nin en güzel şarkısı belki de.
karşı cinse duygularını ifade edip, reddedilmek; karşılığından emin olmadığı halde bıkana kadar sevmenin sonunda getireceği nihai yenilgiden çok daha makul.
yıllar önce büyük balık kaçırmış bir çocuktan, bir çok büyük balığın arkasından bakakalacak çocuklara bir armağan.
o balığı biz de kaçırdık zamanında, sağlık olsun. kaçırmasaydık böyle içli dinleyemezdik, pişmanlık nedir bilemezdik.
ve yine en iyi mt anlattı. o gerçekten ıssız bir adam.
