keşke ders diye okutulsa.kendime ait bir dinim olsaydı bu albümü ayetname olarak yazardım.yemeklerden sonra şükür amaçlı sofra duası olarak okurdum.ve bilhassa mevlütlerde ve cuma hutbelerinde cemaate aklını denk alması için bunu okuturdum.sadece cumadan cumaya hatırlamayalım diye iki minare arasına mahyalarda da puncline'ları yazardım.ki düşünelim diye.