totem'den sevdiğim parçalar arasında. biraz popvari olsa da bence gayet duyguylan dolu bir parça. sözlerde kendime pay bulabiliyorum. autotune'u da bence patron'un iyi kullandığı parçalardan.
o kadar da kötü olmamış. sadece ikinci verse'de bariz sıkıldım dinlerken ki patron'un da yazarken bir miktar sıkıldığını hissettiğimi söyleyebilirim. duygusu yerinde, bridge+nakaratı sevdim diyebilirim.
2 sene önce tam da bu aylarda ve saatlerde tekrar tekrar dinlediğim ve şimdi 10. entryimi girerken selam çakmak istediğim şarkı. bende, uzun bi zaman sonra tüm bu yaşananlardan sonra patron'un omzuna elini atıp, "şimdi oldu işte" demek isteği uyandırır. ne kadar dibe batarsan bat, hayat bir kumar. bir gün sende kazanırsın, kaybettiklerine karşılık.
