ready to die

gelmiş geçmiş en efsane hip-hop/müzik albümlerinden biridir. cinayet, seks, intihar, kulüp, zerafet, kadın, uyuşturucu, sokak, para, hırsızlık, alaycılık gibi genel temaları ele alır.

(bkz: the notorious big)

jbrown
24/9/2014 21:20 ~ 17/04/2024 14:08

heart_plus : 7 stat_minus_2 : 0

ayrıca 258 noise'un durdurulamazlar albümünde yer alan no.1 & morfin & kaos & relon ve mesth parçasıdır.

formaldehit
17/7/2015 05:43 ~

heart_plus : 0 stat_minus_2 : 0

the notorious big'in ayrıyetten bulunduğu albüm ile aynı adı taşıyan başka bir parçası. prodüktörü easy mo bee'dir. ayrıca ibnetör biggie burada kendi anasına sövmüştür. tamam iyi parça da ulan puşt insan kendi anasına söver mi ?

"Fuck the world, fuck my moms and my girl
My life is played out like a Jheri curl, I'm ready to die!"

jbrown
13/7/2016 23:58 ~

heart_plus : 4 stat_minus_2 : 0

kocaman posterini bulup odama asmayı planladığım harika albüm. doksanların muhtemelen en iyi rap albümü. nas'ın illmatic albümündeki çaylak serserilikten ziyade b.i.g. burada büyük bir gangsta'dır. intihar düşüncelerine maruz kalmaktan cayıp sonunda kendini öldürür bu koca oğlan. her hangi bir filmden farksızdır bu nedenle albüm. popüler isimlerin albümlerini "gelmiş geçmiş en iyi albüm" diye övenler bu albümün onların bir çoğundan onlarca sefer daha iyi olduğunu unutuyor olmalı. favori parçalarımsa juicy, big poppa ve warning.

biggie in the house
7/2/2017 14:26

heart_plus : 1 stat_minus_2 : 0

Albümdeki favori parçam respect

herdemyesil
9/12/2018 00:57

heart_plus : 1 stat_minus_2 : 0

bu albümün cd'sini nereden bulabilirim?

savannah
6/8/2019 01:07

heart_plus : 1 stat_minus_2 : 0

Gece gece tekrardan hatmettik. Çok büyük albüm nasıl öveceğimi bilemiyorum

costs
3/9/2019 03:58

heart_plus : 1 stat_minus_2 : 0

açık ara en çok dinlediğim yabancı rap albümüdür.

imagine
3/1/2021 17:00

heart_plus : 1 stat_minus_2 : 0

albümde hayattan sıkılmış, bıkkınlık gibi bir hava var. en büyük örneği

anonim
27/3/2021 20:26

heart_plus : 0 stat_minus_2 : 0

hiphop tarihinin en iyi albümlerinden biri olduğu aşikar olan mükemmel bir eser. belki de tarihin en iyisi. prodüksiyon, lirikal içerik, biggie flowu ve harika bir konsept. bir de bunun üstüne gelen ticari başarı ile tam olarak bir albüm nasıl olmalı bu albüme bakılarak görülebilir. the notorious big'nin debut albümü yıl 1994.

albümde bana göre öne çıkan iki husus var. biri biggie smalls'un akıllara kazınan kendine özgü flowu ve tabii ki de albümü albüm yapan konsepti. flowu çok özel çünkü kelime seçimleri ve kelimeleri yerleştirdiği yerler çok iyi. bir de adamın sesi çok etkileyici gerçekten. gerçekten verselerini ezberlemesi diğer rapçilere nazaran çok daha kolay. birthdayyyssss was the worst dayyyyyss now we sip champagne when we thirsteeeeeyyy. aslında kafiye sayısı ve oranı veya kafiyeli hecelerin fazlalığı vs kalibresindeki diğer rapçilerle hemen hemen aynı olsa da flowu gerçekten diğer rapçilerden daha önde. biggie bu açıdan kesinlikle iyi incelenmesi ve araştırılması gereken bir rapçi. kafiyeleri de oldukça iyi ancak asıl olayı kelimeleri eğip bükme, onları koyacağı yeri bilme ve vurgulardan geçiyor.

Live from Bedford-Stuyvesant, the livest one
Representing BK to the fullest
Gats, I pull it
Bastards ducking when B.I.G. be bucking
Chicken-heads be clucking, in my back room fucking
It ain't nothing.

şu yukarıdaki dizeleri bir dinleyin. unbelievable'ın girişi. şimdi aynı kelimeleri biggie'den lirikal olarak belki de daha iyi olan gza, nas, black thought gibi isimlere verseniz bu flowu yapamazlar gibi geliyor bana. çok heceli kafiyeleri bu kadar yumuşak ve akıcı bir şekilde sunmak bundan önce kimsenin bu kadar iyi kotaramadığı bir şeydi. bununla birlikte belki de en güzeli ve hatta belki de biggie'nin alameti farikası flowun bir anda değişmesi tekniği. gerçekten bunu da dünyada en iyi yapan ve cuk diye oturtan adam. satırlarda böyle zikzaklar çizmek ve kulaklarda tatlı bir tını bırakmak her yiğidin harcı değil.

konsept herkesin malumu, her daim ölmeye hazır bir adamın hayatı. albüm biggie'nin doğumu ile başlıyor, böyle olunca da akla direkt albüm kapağındaki çocuk geliyor. bu introdan ve kapaktan istediğiniz şeyi çıkarabilirsiniz. intro, her şeyi en baştan doğumdan itibaren alan bir albümün girişi olduğu gibi, bir starın doğuşu olarak da yorumlanabilir tabi. doğumla başlayan bu albüm suicidal thoughts ile yani biggie'nin intiharı ile biter. arada kalan tüm şarkılar ise the notorious big'in hayatını, yaşadığı çevreyi, suç geçmişi ve o dünyadaki yükselişini, amerikan rüyasını gerçekleştirmesini ve çektiği zorlukları anlatır. ama her daim ben bir tatmin olmuşluk sezerim bu albümde. biggie istediği uyuşturucuyu çeker, istediği içkiyi içer, istediği kadınla birlikte olur. parası bol ve hayattaki gayesine ulaşmıştır. bu gayeye ulaşırken çok suç işlemesi, etrafındaki onca saçmalık ve en sonunda gelen bıkkınlık ve pişmanlık hissiyatı, artık çok da hayatını iplemeyen bir adamın sonu olmuştur.

albümün prodüksiyonu da lirikleri de en iyi seviyede. easy mo bee üstadın çoğu beatte imzası var. bassların çok güzel kullanıldığı gümleyen bir prodüksiyona sahip. arada karşımıza çıkan funky altyapılar da mükemmel. lirikler bir gangsterin bakış açısıyla yazılmış oldukça hayatın içinden lirikler. her çete üyesi rapçi kendini över, gangster rap'in kanunu gibi bir şey bu. ancak gangsterin sadece neler başarıp, neler yaşadığı değil de neler hissettiği de sizin için önemli ise bu albüm sizin için. biggie de suçlu kişiliğini över ancak will smith'in de dediği gibi: "if you want to understand why the Black man thinks and acts why he acts listen to Biggie's Ready to Die." yani bir zenci neden ve nasıl bu yolu seçmiş ve verdiği kararları neden vermiş anlamak istiyorsanız ready to die dinleyin. bir siyahi ne düşünür ne hisseder en yalın haliyle bu albümde mevcut.

şarkıları değerlendirmek gerekirse albümün mainstream ögelerle hardcore hiphop'ı çok iyi harmanlayıp geniş kitlelere yayıldığı ve çok olumlu karşılandığını söylemek gerek. juicy ile güzel bir çıkış yakalansa da asıl patlama big poppa ile oldu. albümün son single'ı da one more chance. bu 3 parçanın ortak noktası albümün büyük ihtimalle en yumuşak 3 parçası olmaları ve benim de juicy hariç genelde en az dinlediğim parçalar. juicy klasiktir ve çok güzel bir parçadır ama diğerlerini atladığım çok olur. ama biggie'yi ünlü yapan parçalar da bunlar oldu. yani benim gibi zevkleri rafine adamlara pek gitmez bunlar ve bana göre albümün kalanı ateş etse de me and my bitch ve friend of mine'da olduğu gibi altyapılardaki bu rnb ve pop ögeleri benim nazarımda bu şarkıları albümdeki geri kalan parçalardan geride bırakıyor. "puffy effect" anlayacağınız. bunları dinleyeceğime things done changed, unbelievable gibi parçalardaki harika flowu ve lirkaliteyi dinlerim, ready to die, everyday struggle, suicidal thoughts'daki temayı, his yüklü lirikleri dinlerim, gimme the loot ve warning'deki üst düzey storytelling icrasını dinlerim, machine gun funk ve respect'deki funky prodüksiyonlarla biggie'nin uyumunu dinlerim veya the what parçasıyla biggie'nin albümüne almaya layık gördüğü tek isim olan method man'i dinlerim. bu albümün şahaneliği de bu zaten, kaliteli parçaların sayısı da oldukça fazla.

bu albüm büyüklüğü ve etkisi biggie'yi east coast tahtına oturtmuştur. o günden bu yana doğu denilince akla the notorious big batı deyince akla 2pac gelir.

pattes
27/6/2021 20:00 ~ 27/06/2021 21:03

heart_plus : 6 stat_minus_2 : 0

jbrown
7/9/2022 19:37

heart_plus : 0 stat_minus_2 : 0

rolling stone'dan 5 yıldız almış aynı zamanda yine rolling stone'un yaptığı en iyi rap albümleri listesinde 3. sırada olan 90'ların en iyi albümüdür.

wack degilim lan ben
9/9/2022 14:30

heart_plus : 0 stat_minus_2 : 0

Albüm Adı: Ready To Die
Kategori Adı: Yabancı Rap
Sanatçı Adı: the Notorious Big
Yayınlanma Tarihi: 1994
Şarkı Sayısı: 17
Şirket Adı: Bad Boy Records
En İyi Şarkı: Machine Gun Funk
Albüm Puanı: 10/10
Albüm Hakkındaki Yorum: Doğu Yakası'nın rhyme canavarından oldukça güzel bir albüm. Beatler oldukça güzel. Hem 90ları hem de 80leri anımsatan soundlar hazırlanmış. Bazı yerler jazz'a yakın olmuş, bazılarında da kirli soundlar kullanılmış. Sözler de fena değil. Ama erotizm boyutu üst seviye bir albüm olmuş. Özellikle Fuck Me adındaki Interlude ve Diana King'in eşlik ettiği Respect şarkısının sonu, albümün aile ile dinlenmeyecek bir albüm olduğunu gösteriyor. MC, rhyme ve flow yeteneğini konuşturmuş ki Batı Yakası rapçileri bile bu özelliklerine saygı duyar genel olarak. Resmi düet listesinde saedce Method Man'in göründüğü albümde Machine Gun Funk, Big Poppa, The What, Everyday Struggle, Ready To Die, Suicidal Thoughts zımba gibi olmuş. Diğerleri de hiç fena değil. Mutlaka dinlenmesi gereken albümlerden biri.

bu grubun adi nefret
15/3/2023 16:50

heart_plus : 0 stat_minus_2 : 0

rolling stone'un en son ki listesinde birinci sıraya koyduğu biggie albümü ve listedeki tek doğru karar. ne illmatic ne the chronic ne diğerleri bu albümün kalitesine yaklaşamaz.

yavşak puff'ı zerre sevmem ama bu albüm için kesenin ağzını açmış ve harbiden kaliteli bir albüm ortaya koymuşlar.

çingene biggie bu albümde rap yapmıyor adam şarkı söylüyor. bu da onu ''rap'in aretha franklin'i'' yapıyor aq.

şimdi diyeceksiniz ki ''moruq illmatic ondan iyi yeaov?''

o zaman bunu oku bilader.

illmatic'te kaç tane efsane şarkı var?

n.y. state of mind, represent, memory lane, it ain't hard to tell, one love, the world is yours, life's a bitch. toplam 7 tane.

ready to die'da kaç tane efsane şarkı var?

things done changed, gimme the loot, ready to die, warning, respect, juicy, big poppa, everyday struggle, the what, me and my bitch, machine gun funk, unbelievable, suicidal thoughts. toplam 13 tane.

yani zaten bu yüzden ready to die illmatic'e tokadı koyuyor. biggie'nin sadece juicy teklisi illmatic'ten 3 kat fazla sattı aq.

tanım: gelmiş geçmiş en büyük rap albümü.

ekstra not: ayrıca o dönem çıkan hiçbir rap albümü ready to die ile mücadele edemedi. ready to die sanki rockefeller gibi tekel olup piyasanın a. koydu.

jbrown
17/4/2024 14:21 ~ 17/04/2024 15:15

heart_plus : 0 stat_minus_2 : 1

@14 görüşlerine katılıyorum ama konu klasik albümlere geldiğinde sıralama yapmak manasız kalıyor biraz. illmatic de ready to die da kültürde çok büyük yere sahip albümler. her ikisi de rap'i büyük oranda etkiledi ve ikisi de klasik olarak anılıyor.

stewiee
17/4/2024 19:54

heart_plus : 0 stat_minus_2 : 0