önden not: "konumuza dönecek olursak, defkhan'ı hiç kimse pkk ile, dhkp-c ile, asala ile veya ypg ile yanyana koyamaz" böyle bir cümle kabul edilemez. bir tanesini ayrı tutmak suretiyle kimse bu şekilde başka bir grup rapçi hakkında böyle imalar yapamaz burada. moderasyonu gerekeni yapmaya ve tüm yazar arkadaşlarımı bunun için irade koymaya davet ediyorum.
bazı arkadaşlara göre hukumet değil sistem muhalifi bir rapçi imiş. sistem muhalifi ne lan ahahaha, hadi o zaman hem bu arkadaşa cevap verelim, neymiş bu sistem kısaca değinelim hem de defkhan'ın muhalif kimliğini ele alalım ki entrymiz silinmesin.
hayali bir dünyadan bahsetmiyorsak bu sistem dediğin şey basitçe kapitalizm yani. bu durumda halkın yüzde doksan dokuzunu hamasetle, korkuyla vs oyalayıp sömürürken yüzde birin çıkarları için çalışan bir hükümete muhalif olman gerekir, eğer "sistem muhalifi" isen. türkiye özelinde konuşuyorsak; halk işsiz ve fakirken (böylesi bir krizde dahi) sadece yandaş müteahhitleri gözeten, devlet bankalarının batması pahasına bunlara para akıtan bir hükümet söz konusu. hem de bu yandaşların vergileri paso siliniyor ki devlet bankalarından ceplerine akan paraları hemen dolara çevirip vergi cenneti ülkelerde saklayabilsinler, hoş gelip burada o parayla inşaat yapsalar onun da ülkeye bir hayrı yok ya. he ama üniversite mezunu işsizin kredi borcu silinmeyi geçtim, erteleniyor mu? hayır. çiftçi ziraat bankasının önünde kendini yakıyor, çünkü kuruluş amacı tarımı desteklemek olan banka sadece müteahhitler için seferber edilmiş. işsizler, aileler siyanür içip intihar ediyor, çünkü onlar ezilirken saray sosyetesi ellerinde ejder meyveli smoothielerle keyif çatabilsin.
70'ler konusuna gelirsek, kemal sunal ve diğerleri zaten sosyalistti ve bu hayalin peşinde koşuyorlardı, çünkü o kış gerçekten de komünizm gelebilirdi. bu içine doğduğumuz neo-liberal dönem ile öncesinin çok farklı olduğunun farkında olmamız gerek öncelikle, her ne kadar başka türlü bir dünyanın mümkün olmadığına inandırılmış olsak da yetişirken. 70-80 arası dönem dünyada çok sancılı geçti, sovyetler güç kaybederken thatcher ve reagan petrol şoklarıyla günün ihtiyaçlarına cevap veremediği ayyuka çıkmış mevcut modellerden kurtulup yeni bir sisteme geçmek istiyordu. her çağın farklı ihtiyaçları vardır, 30'ların ihtiyaçlarına cevap veren keynes'in kitabı olduğu için aslında aynı dönem eserlerini veren hayek umursanmamıştı ancak yıllar sonra ihtiyaçlar değişince hayek'in fikirleri thatcher'ı etkilemeyi başardı. yeni model maksimum verimle çalışabilmesi açısından dünya çapında bir finansal ağı gerekli kılıyordu. yani abd ve ingiltere'nin kendi iç politikalarının çok ötesinde bir şeydi bu, çok agresif dış politikalar izlendi, tabii benzer şekilde sovyetlerin agresifliğini ve tehditini de göz ardı etmemek gerek. şili ve türkiye gibi ülkeler askeri darbelerle yola sokulurken, endonezya gibi ülkelerde cia milyonlarca kişinin ölümüne sebep olan çok kanlı operasyonlar yaptı. ekonomi bilmeden bütün bunları anlamlandırabilmek elbette ki zor ancak en azından google'a friedman'ın şili modeli vs diye aratabilirsiniz. türkiye de bu modelin uygulanacağı sonraki duraklardan biriydi. evet, 80 darbesini de tabii ki tüm bunlardan bağımsız ele almak çok büyük hatadır. darbe oldu, çünkü 24 ocak kararlarını ve gelecekte özal'ın açacağı paketi uygulayacak stabil bir iradeye ihtiyaç vardı. bunun bir anlamı da tabii ki sosyalizm hayallerinin suya düşmesiydi, solcuların üzerine öyle gidildi ki zaten hayal kurduklarına kuracaklarına bin pişman edildiler. darbeci, yani neo-liberal irade sovyet korkusunun da etkisiyle sistematik bir şekilde insanları kitaptan, okumaktan, sorgulamaktan öylesine korkuttu ki bir daha sosyalist fikirler yeşeremesin. bunlar x jenerasyonunun gerçekleri, kısacası bizleri büyüten jenerasyon. bu yüzden sistemi ve hükümetleri somut bir şekilde ele alıp bizim zararımıza çalışabileceklerini ve hatta başarısız olabileceklerini düşünmek bizim için biraz cesaret gerektiriyor. oysa ki bu, yani neo-liberalizm yalnızca otuz yıllık bir rüyaydı ve 2008'de zaten çöktü. sistemin içkin sorunlarına rağmen yaralar sarılarak devam edilebileceği görüşü hakimdi ancak şu son pandemi krizi ile gördüğümüz üzere son 12 yıldır yalnızca uzatamaları oynuyorduk.
pandemi aslında çok çok küçük bir mesele, önümüzdeki yirmi otuz yıl boyunca yüzleşmek zorunda olacağımız iklim krizine kıyasla. kyoto protokolü ve diğer anlaşmaların yürürlüğü bir kenara dursun uluslararası hukukun varlığının tartışıldığı günlerdeyiz. yani mevcut sistemin çağın ihtiyaçlarına cevap veremediği açık. tekrar türkiye'yi ele alıp çok uzatmak istemiyorum. sistem sistem dediğiniz kısacası budur ve "milletin a... koyacağız inşallah" diyen yüzde birlik kesimden değilsen sistem bugün senin ihtiyaçlarına göre çalışmıyor demektir, bu durumda hakkını araman gerekir ki bunun yolu da muhalefettir. sana bu yolları sağlayacak olan da adalettir, hukuktur. adalet (mülkün) devletin temelidir, adalet yoksa devlet zaten meşru temelini yitirmiş demektir. adalet temel ihtiyaçtır.
defkhan'ın muhalif kimliğine gelirsek. bir önceki sayfada almancıların vatan millet edebiyatını küçümsedim, o biraz işin dalgasıydı. yoksa killa hakan ve diğerlerinin almanya'daki var olma mücadelesi tabii ki çok değerliydi. haksızlığa uğruyorlardı ve bunun karşısında mücadele ettiler ve bu mücadelenin pek çok kazanımı oldu. bugün ise bu muhalif kimliğin altı bir süredir boş kaldığı için bize komik ve saçma geliyor bu vatan millet edebiyatı. ama en nihayetinde bu insanların rapçi kimlikleri de bu mücadelenin içinde oluştu ve hatta daha genç olanlar kimlik arayışıyla bu enerjilerini rap'e yöneltti.
bu konuda yazılacak çok fazla şey var ama hem kendimi almancıların dünyasına yeterince hakim hissetmediğim için hem de çok uzatıp okuyanları boğmak istemediğim için bir tane örnekle meseleyi kafalarda daha iyi oturtup bitirmek istiyorum. bu göçmen politiklarının bir de tabii ki diğer yüzü var, ingiliz skinhead'lere bakalım. hatırlayabildiğim kadarıyla bu insanlardan biraz bahsedeyim. özellikle yukarıda bahsettiğimiz neo-liberal politiklarla bağlantılı olarak ülkeye çok fazla göçmen işçi geldi, çoğunlukla paki. bunun sonuçları babaları savaşmış kimlik bunalımında işsiz bir genç nesil, düşen reel ücretler ve madenci grevleriydi. bu işçi hareketlerinin çok sert bastırıldığını az çok bilirsiniz. kaybeden işçi sınıfı ve babalarının savaş kahramanlıkları altında ezilen, milliyetçi yetişmiş ama göçmenlerle yaşamaya zorlanmış kimlik arayışındaki bu nesil ingiltere'deki futbol ve holiganlık kültürüyle çok alakalı aslına bakarsanız. muhtemelen bu insanlar enerjilerini futbola yöneltti, aynı almancı gençlerin rape yönelmesi gibi. ama futbol en nihayetinde sadece bir spor ve tüm bu holiganlık kültürünün ve takımlara yüklenen anlamın altını doldurabilmek için yeterli değil. hip hop kültürünün altını dolduran da zaten siyahilerin var olma mücadelesiydi. yani artık bir mücadele söz konusu değilse bazı şeylerin altı boş kalabiliyor, rap veya futbol burada yeni bir mücadele alanı oluyor ama tek başlarına ne kadar anlamlılar, tartışılır.
edit: daha fazla uzatmamak için girmediğim meselelerden birini eklemek istiyorum. çünkü, tüm bunlardan bahsederken sendikaların önemini vurgulamazsak olmaz. 80 darbesi ve neo liberal sisteme geçişle birlikte türkiye'de de tabii ki reel ücretler düştü. darbenin en önemli amaçlarından biri zaten sendikaları yok etmekti, çünkü sistemin kısa vadede başarılı olabilmesi için işçi ücretlerinin düşmesi gerekiyordu ve o günlerde bilinçli bir işçi sınıfı ve güçlü sendikalar vardı. buraya belki bir grafik de eklerim. sendikalar zaten beş yıl falan kapalı kaldı, sonra yavaş yavaş güçlerini kazandılar. 80 yılından 90'a kadar reel ücretler düşük kalmaya devam etti. ta ki işçiler artık yeter deyip ayaklanana kadar, mesela 91'deki madenci yürüyüşü çok büyük bir olaydı ve çok etkili oldu. bunları neden yazıyorum, çünkü ingiltere'deki madencilerden bir kaybediş hikayesi gibi bahsedip buraya değinmemek, buruk bir şekilde bırakmak canımı sıktı. türkiye'deki bu hareketlerin daha başarılı olduğu söylenebilir, o hareketlerden sonra reel ücretlerde artış görüyoruz. bu hareketler olmasa böyle mi artış olmayacak mıydı, diye sorarsanız; hayır, olmayacaktı. yani burada talep etmenin, mücadele etmenin önemini anlamak gerekiyor. hak verilmez, alınır kısacası. söz konusu işçilerse mevcut sistem zaten işçinin karşısında, sermayedar lobilerinin de hükümetlerle her zaman daha yakın temasta olduğunu da unutmayalım. yani bu denklemin içinden sendikaları çıkardığın zaman doğal olarak işçiler aleyhine kayacak. kapitalizmi en ilkel haliyle ele alırsak sendikalar bu denklemin olmazsa olmazıydı zaten. tabii anlatıp duruyorum ya, çok şey değişti. bu değişimlerden biri de sosyal devletin sendikaların yerini doldurmaya başlamasıydı. başta yeni neo liberal sistemin sendikalara karşı daha vahşi tavrı olmak üzere sendikaların yıllar içinde güç kaybetmesinin pek çok sebebi var, çok ayrıntıya girmeyelim şimdi. ama sosyal politikalar olsa dahi bugünkü denklemle işleyen bir ekonomide sendikaların yokluğunda çalışanların yeterince gözetilebileceğini söylemek fazla iyimser olur. kısacası vatandaşlık ve çalışan bilincinin, mücadelenin, muhalefetin ve bütün bunların güvencesi olan hukukun önemini iyice vurgulamış olayım istedim bunları da ekleyerek.
10 yıl önceki bir şarkısıyla yeni çıkan bir şarkı arasında hiçbir fark olmamasına rağmen gereksiz sevgi ve saygı gören omurgasız mc. prim tatlı gelmiş olacak ki susamama balıklama atlamış, hükümete yakın gazeteden ters tepki aldığı anda çekilmek gibi utanç verici bir harekete imza atmıştır. şarkılarında anlamlı bir söz yoktur, 10 yıl önce ne flowu varsa hala o vardır. fakat trap kötüdür, defkhan kraldır diye gezen bir hayran kitlesine sahiptir. toplu track akımı sayesinde ekmek yemeye devam etmektedir. insanlar sıkıldığında tekmill ve massaka ile rap adına anı olarak kalacaktır. avrupa'nın en iyi şartlarında yaşayıp gurbet muhabbeti yapacak kadar yüzsüzdür aynı zamanda. ben gerçekten türkiye'nin şu ortamında gidip alamanya çok kötü canım memleketim muhabbeti yapmaya utanırdım.
tipik muhafazakar malum partili gurbetçi işte. gören de sanacak gurbette sıla özlemi çekiyor. istersen yer değiştirelim madem çok seviyorsun türkiyeyi. suya sabuna dokunmadan rap yapan korkak adamın teki
Türkiye'de, memlekette cereyan eden herhangi bir mesele ile ilgili hakim gücü eleştiren fikir beyan etmek şeytani bir fiil olarak zihinlere kazınmış "siyaset yapmak" deyimiyle ifade edilir. Yani bu sikik ifade artık deyim gibi bir şey olmuş durumda. Muktedirler açısından özündeki manası şudur: "bu memleketi alakadar eden kritik hadiselerle ilgili konuşmanın sadece siyasi parti mensuplarının hakkı olduğu algısı iyice yerleşsin ki böylece biz ne yaparsak yapalım gelecek eleştirileri 'siyaset yapma lan' diyerek savuşturabilelim..."
Siyaset kabaca devlet işleriyle ilgili özel görüş ve anlayış demektir. Modern devlet dediğimiz şey de kanunu şusu busuyla hayatımızın her köşesine girmiş devasa bir kurumdur... Bu zaviyeden, sokaktaki çöplerin toplanma saatini eleştirsen bu da siyasettir çünkü o iş belediyeye yani yine devlet denen mutantan kuruma bağlıdır. Netice olarak güzel kardeşim, ağzını açsan siyaset şunu bi anlayın artık.
"Biz siyaset yapmadık kii ühühüüü" gerizekalılığından toplumsal olarak kurtulabilmek zor ama burdan 3 4 arkadaş bu konuda tufaya düşmekten kurtulsa o da kârdır. Feci'nin entrysini görünce kendimce şerh etmek istedim.
Defkhan belli ki bu konuda yüreksiz. Olabilir, biz de bundan sonra söylediklerini o kadar ciddiye alırız olur biter.
Kopyala yapıştır şarkı yapan, yaptığı şarkıların arkasında duramayan, şarkı isimlerinde bile hata yapacak kadar Türkçesi bozuk şişirilmiş balon wack mc.
bu adam kadar abartılanını görmedim.flowun f'sini demeden "defkhan moruq"diye mağaralarından koşarak geliyorlar.bence asıl en iyi olduğu konu da flow falan değil,vokali.objektif bakarsak iyidir yani ancak bu kadar abartılması ve susamamdan ayrılması yüzünden hafif bir antipatim de yok değil
bol'da yer alan içeriğin doğru veya güncel olduğu hiçbir şekilde iddia veya garanti edilmemektedir. burada okuduklarınız sizi dehşete düşürürse türkçe rap ansiklopedisine de göz atmayı deneyebilirsiniz. hukuka aykırı olabileceğini düşündüğünüz içerikler titizlikle incelenip gereği düşünülmektedir. sözlüğü reklamsız görüntülemek isterseniz üye girişi yapabilirsiniz. soğuk içiniz.
