Artz'in tepkisi, üretici pozisyonundaki bir insanın haklı serzenişidir. Empati metoduyla kendisine hak verebiliriz. Üretim aşamasında hiçbir dahli ve emeği olmayan insanların, üretileni alenen ve kolay yoldan elde etme çabası haklı olarak üreticiyi incitir. Kaldı ki bu kolaycılığın, salt bu müziğin derinlemesine konuşulduğu, tartışıldığı, irdelendiği yegane ortamda vuku bulmuş olması daha da yaralayıcıdır. Olayı dramatize etmek istemem fakat yasal düzenlemelerin yetersizliği dolayısıyla korsan ürünlerin dolaylı olarak desteklendiği bir hukuk sistemi, zihniyetimizi en azından vicdanen meşru kılmaya kâfi değildir. Artz'ın tepkisinin tamamen maddi bir kaygı gütmesinden ileri geldiği kanaatinde de değilim. Sadece buradaki talebi saygısızlık addettiğini düşünüyorum ki bu konuda da son derece haklıdır. Buna bir nevi sanatçı hassasiyeti de diyebiliriz. "Ama kendisi de muhakkak korsan ürünlere meylediyordur" derseniz, o konuya bir yorum getiremem; zira kimsenin niyetini bilemem, niyet okuyuculuğu da yapmak istemem.
Ezcümle, üretim için gereken fedakârlığa karşılık, biz de beğenilerimiz çerçevesinde tüketim için gereken fedakârlığı göstermeliyiz.