bir türlü olamayan şarkı. derin lirikler dolup taşmıyor fakat bu ayardaki sagopa kajmer şarkıları genelde şahsım tarafından kabul görür. ama bu şarkı dinletemiyor. beati belki çok rahatsız edici. belki de sagopa'nın sesi bilemedim.
'' Sago geçmişi sildi, lekesi kaldı
Yıllar sevdiklerimi yanımdan aldı, eksildim,
Azaldıkça azaldım çok mu var? yoksa az mı kaldım?
Fazlaydım, yoksa az mı sandım? '' aslında bu insanoğlunun genel bir sorunu. herkes birileri tarafından bırakılıyor. ama herkes bırakılıyor. öyle ki ortada birini bırakacak kimse kalmıyor.
ben mesela birini bıraktım. bırakmak kelimesinden de tiksindim. ne biçim bir anlamda kullanıyoruz bunu. ben biriyle bağı kopardım. hata yapmıştı fakat benim tepkim çok fazlaydı. yanlış yaptım, pişmanım. ama herkes bırakılmış be sagopa. biraz kabullenme ne bileyim öz eleştiri falan diyorum.
sözleri
--spoiler--
Ayrılıklar uzun sürer, çok sevip de kavuşamazsan
Hasret girdabı alabora eder aşk gemilerini açıkta
Gözüm izler uzaklardan karaya yanaşanları
Gelenler kalıcı değil gidenlerden haber var mı?
Biz hayatı sevdik(sevdik) o da bizi sever sandık
Dünya malıyla doldu çuval sandık
İki adımlık yol için ayakkabılar eskittik
En sonunda bizler eskidik, yenilenmek için masalara yattık
Sago geçmişi sildi, lekesi kaldı
Yıllar sevdiklerimi yanımdan aldı, eksildim,
Azaldıkça azaldım çok mu var? yoksa az mı kaldım?
Fazlaydım, yoksa az mı sandım?
Hiçbir malumatım yok yarına dair
Yarının benden haberi var ama bugüne dair
Benden geriye kalacak tek şey; şiir
Ve akılda yıllarca akan sözlerimden tatlı nehir.
Beni anlamaya çalış !
Nakarat
Bir kere olsun anlayın, ben 40 kere de olsa söylerim
Bir kere geldim dünyaya, bir kere gitmek nasibim.
Hiçkimseler savunamıyor doğruyu sanki
Herkes tutmuş eğriyi, deli bilmez kötüyü iyiyi
Bu kabus zehri kalbimi buzla doldurdu
Buzdan bir tabut oldum sanki
Ancak erimem gerekirdi
Kurtulmak için sanki !
Dosdoğruyu görmeden terk etmeyin istedim
Herkes, beni terk etse kaç yazar ki?
Bir gün, hepinizi terkedeceğim bilinki
Terk-i diyar eyleyeceğim,
gelin görün ki...
Kabir başımda aşk olur bir ruh için dikenli güller
Can altını sahip bulur ama herkes kaybeder
Dostum herkes ölür, Allah herşeyi görür
Doğru tektir birdir, kader her şeyi bilir.
Ve önce insan olmak gerekir.
İnsan olabilmek için önce kul olman gerekir.
Kulluk için yürek gerekir.
Yürek köpekte de vardır (!)
İBRAHİM , ADEM , YUNUS , MUHAMMED olman gerekir !
Nakarat
Bir kere olsun anlayın, ben 40 kere de olsa söylerim
Bir kere geldim dünyaya, bir kere gitmek nasibim.
--spoiler--
(bkz: kahrolsun noktadan sonra boşluk bırakma kuralı)
'' Sago geçmişi sildi, lekesi kaldı
Yıllar sevdiklerimi yanımdan aldı, eksildim,
Azaldıkça azaldım çok mu var? yoksa az mı kaldım?
Fazlaydım, yoksa az mı sandım? '' aslında bu insanoğlunun genel bir sorunu. herkes birileri tarafından bırakılıyor. ama herkes bırakılıyor. öyle ki ortada birini bırakacak kimse kalmıyor.
ben mesela birini bıraktım. bırakmak kelimesinden de tiksindim. ne biçim bir anlamda kullanıyoruz bunu. ben biriyle bağı kopardım. hata yapmıştı fakat benim tepkim çok fazlaydı. yanlış yaptım, pişmanım. ama herkes bırakılmış be sagopa. biraz kabullenme ne bileyim öz eleştiri falan diyorum.
sözleri
--spoiler--
Ayrılıklar uzun sürer, çok sevip de kavuşamazsan
Hasret girdabı alabora eder aşk gemilerini açıkta
Gözüm izler uzaklardan karaya yanaşanları
Gelenler kalıcı değil gidenlerden haber var mı?
Biz hayatı sevdik(sevdik) o da bizi sever sandık
Dünya malıyla doldu çuval sandık
İki adımlık yol için ayakkabılar eskittik
En sonunda bizler eskidik, yenilenmek için masalara yattık
Sago geçmişi sildi, lekesi kaldı
Yıllar sevdiklerimi yanımdan aldı, eksildim,
Azaldıkça azaldım çok mu var? yoksa az mı kaldım?
Fazlaydım, yoksa az mı sandım?
Hiçbir malumatım yok yarına dair
Yarının benden haberi var ama bugüne dair
Benden geriye kalacak tek şey; şiir
Ve akılda yıllarca akan sözlerimden tatlı nehir.
Beni anlamaya çalış !
Nakarat
Bir kere olsun anlayın, ben 40 kere de olsa söylerim
Bir kere geldim dünyaya, bir kere gitmek nasibim.
Hiçkimseler savunamıyor doğruyu sanki
Herkes tutmuş eğriyi, deli bilmez kötüyü iyiyi
Bu kabus zehri kalbimi buzla doldurdu
Buzdan bir tabut oldum sanki
Ancak erimem gerekirdi
Kurtulmak için sanki !
Dosdoğruyu görmeden terk etmeyin istedim
Herkes, beni terk etse kaç yazar ki?
Bir gün, hepinizi terkedeceğim bilinki
Terk-i diyar eyleyeceğim,
gelin görün ki...
Kabir başımda aşk olur bir ruh için dikenli güller
Can altını sahip bulur ama herkes kaybeder
Dostum herkes ölür, Allah herşeyi görür
Doğru tektir birdir, kader her şeyi bilir.
Ve önce insan olmak gerekir.
İnsan olabilmek için önce kul olman gerekir.
Kulluk için yürek gerekir.
Yürek köpekte de vardır (!)
İBRAHİM , ADEM , YUNUS , MUHAMMED olman gerekir !
Nakarat
Bir kere olsun anlayın, ben 40 kere de olsa söylerim
Bir kere geldim dünyaya, bir kere gitmek nasibim.
--spoiler--
(bkz: kahrolsun noktadan sonra boşluk bırakma kuralı)
