Neden varız? Amacımız ne? Dünya niye, güneş niye, evren niye var oldu?
En basit cevaptan başlıcam. Yaratıldık.. Tanrı bizi yarattı... Okey.
Ben ki ademin torunu reti. Elmayı yemediğim halde sonsuz cennet hayatından mahrum bırakıldığım için, adem dedemden şikayetçiyim. Hakkımı da helal etmiyorum. Peygamber olduğu halde biraz yanıp, cennete giderse Allah'ım senin adaletinden de şikayetçiyim. Sahi seni kime şikayet edecem?
Tamam hızlı gittim. Başka bi yol daha var. Şimdi dünya, güneş, evren filan yok. Yaratıcı ve cenneti var. Ben varolup, iman ettikten sonra; "niye varım?" Sorusuna, yaratıcım cevap olarak, kutsal kitabında bana kendisinin yarattığını söylüyor. Tamam abi olabilir. Adem dedem ne boksa ben de o bokum. Hata yapabilecem. Elma da yiyebilirim nefsim var. Sınav, imtihan süper babuş. E dua edip hedeflere ulaşmak da var. Kebap lan. Bi 60 sene sabredip, cennete gidip, fuhuşun uyuşturucunun dibine vuracam. Kaldı ki buradaki zevklerin yüz misli olan şeyler olacakmış. Ne güzel hayat amk. Ama bi dakika. Ben yaratılmış bir kul olarak, varlığımı sorguladım. Ben sikik beynimle, yaratılmış beynimle varlığımı sorguladım.
Tanrım sen hiç varlığını sorguladın mı? Sen neden varsın? Yahu senin varoluş amacın ne?
Ulan 8 yaşımda bunu anneme sorduğumda çok düşünme bunları kafayı yersin, taş olursun, götüne girer diye uyarıldım. 8 gibi daha bilincim oturmamışken ben bu soruyu sorarken, sonsuz kudretli, düşündüğü filan anında oluveren rabbim sen hiç bunu sorgulamadın mı?
Yine çok aşırı gittim. Özür dilerim. Biraz daha yüzeysel bakmayı denicem. Empatiyle gidiyom. İnşallah çarpılmam. Ehehe
Ben tanrıyım diyelim. Böyle sonsuz bu boşluğum var. Ben yaratmışım. Diyorum ki şurda bi enerji sikişi yapıyım, big bang olsun. Sonrasında olaylar gelişsin gelişsin bi Samanyolu olsun. Güneşleri, dünyaları olsun. Cennetten kovaladığım ademi oraya gönderirim. Okey gönderdim günahkar'ı. Onun soyundan gelenlere bi kutsal emirler kitabı gönderiyim, varlığımı bilsinler ehe. Bunu da gönderdik. E koca evren yaptık, bu sikik insan ırkı binlerce yıl da anca uzaya açılacak, diğer gezegenleri keşfedecek. E ne yarrama yarattım bu evreni ben? Ha dur lan yüz bin alemim var ya benim hepsini evrene dağıtayım. Dağıttım aaaabi. İzleyim de zaman geçsin baaari........
Empatiden çıktım. Noldu şimdi? Evren bi oyun alanı, evrendekiler oyuncak... milyarlarca galaksi, milyar*milyarlarca yıldız*milyarlarca gezegenlerde yüzbinlerce alem... Adem oğlunu yarattığını unutması lazım. Ha pardon tabi yaaa, Allah'ın öyle insansı özellikleri yok. Ne unutması amına koyum. C'mon. Ama şüphesiz herşeyi en net gören de o. Ne insansı özelliği sikik.
Çarpılacam bi gün diye çok korkuyorum.
Edit: başlık altına entry atarak savunma yapmayın lütfen. Ben Kur'an okudum. Sizde okuyun.
En basit cevaptan başlıcam. Yaratıldık.. Tanrı bizi yarattı... Okey.
Ben ki ademin torunu reti. Elmayı yemediğim halde sonsuz cennet hayatından mahrum bırakıldığım için, adem dedemden şikayetçiyim. Hakkımı da helal etmiyorum. Peygamber olduğu halde biraz yanıp, cennete giderse Allah'ım senin adaletinden de şikayetçiyim. Sahi seni kime şikayet edecem?
Tamam hızlı gittim. Başka bi yol daha var. Şimdi dünya, güneş, evren filan yok. Yaratıcı ve cenneti var. Ben varolup, iman ettikten sonra; "niye varım?" Sorusuna, yaratıcım cevap olarak, kutsal kitabında bana kendisinin yarattığını söylüyor. Tamam abi olabilir. Adem dedem ne boksa ben de o bokum. Hata yapabilecem. Elma da yiyebilirim nefsim var. Sınav, imtihan süper babuş. E dua edip hedeflere ulaşmak da var. Kebap lan. Bi 60 sene sabredip, cennete gidip, fuhuşun uyuşturucunun dibine vuracam. Kaldı ki buradaki zevklerin yüz misli olan şeyler olacakmış. Ne güzel hayat amk. Ama bi dakika. Ben yaratılmış bir kul olarak, varlığımı sorguladım. Ben sikik beynimle, yaratılmış beynimle varlığımı sorguladım.
Tanrım sen hiç varlığını sorguladın mı? Sen neden varsın? Yahu senin varoluş amacın ne?
Ulan 8 yaşımda bunu anneme sorduğumda çok düşünme bunları kafayı yersin, taş olursun, götüne girer diye uyarıldım. 8 gibi daha bilincim oturmamışken ben bu soruyu sorarken, sonsuz kudretli, düşündüğü filan anında oluveren rabbim sen hiç bunu sorgulamadın mı?
Yine çok aşırı gittim. Özür dilerim. Biraz daha yüzeysel bakmayı denicem. Empatiyle gidiyom. İnşallah çarpılmam. Ehehe
Ben tanrıyım diyelim. Böyle sonsuz bu boşluğum var. Ben yaratmışım. Diyorum ki şurda bi enerji sikişi yapıyım, big bang olsun. Sonrasında olaylar gelişsin gelişsin bi Samanyolu olsun. Güneşleri, dünyaları olsun. Cennetten kovaladığım ademi oraya gönderirim. Okey gönderdim günahkar'ı. Onun soyundan gelenlere bi kutsal emirler kitabı gönderiyim, varlığımı bilsinler ehe. Bunu da gönderdik. E koca evren yaptık, bu sikik insan ırkı binlerce yıl da anca uzaya açılacak, diğer gezegenleri keşfedecek. E ne yarrama yarattım bu evreni ben? Ha dur lan yüz bin alemim var ya benim hepsini evrene dağıtayım. Dağıttım aaaabi. İzleyim de zaman geçsin baaari........
Empatiden çıktım. Noldu şimdi? Evren bi oyun alanı, evrendekiler oyuncak... milyarlarca galaksi, milyar*milyarlarca yıldız*milyarlarca gezegenlerde yüzbinlerce alem... Adem oğlunu yarattığını unutması lazım. Ha pardon tabi yaaa, Allah'ın öyle insansı özellikleri yok. Ne unutması amına koyum. C'mon. Ama şüphesiz herşeyi en net gören de o. Ne insansı özelliği sikik.
Çarpılacam bi gün diye çok korkuyorum.
Edit: başlık altına entry atarak savunma yapmayın lütfen. Ben Kur'an okudum. Sizde okuyun.
